Hubrig, Johann: Pii studiosi encomium, FIDI PRÆCEPTORIS DIDACTRUM, BONI PASTORIS PRÆMIUM. Oels, 1642.Abdanckung. tas est ut sanus sis, aliquando ut aegrotes, aliquando Non homine est animal, quicquam aerumnosius ullum Dannenhero der selig verstorbene Herr Superinten- Vivere Kirstenii fuit aegrotare mori. Er hat sich zu einem seligen Sterbstündlein längst berei-
Wann ich deß Morgens früh erwach/ So thu ich fleißig beten/ Vnd richte dahin all mein sach/ Das wann mich wolt betreten/ Nach
Abdanckung. tas eſt ut ſanus ſis, aliquando ut ægrotes, aliquando Non homine est animal, quicquam ærumnoſius ullum Dannenhero der ſelig verſtorbene Herr Superinten- Vivere Kirſtenii fuit ægrotare moriꝙ́. Er hat ſich zu einem ſeligen Sterbſtuͤndlein laͤngſt berei-
Wann ich deß Morgens fruͤh erwach/ So thu ich fleißig beten/ Vnd richte dahin all mein ſach/ Das wann mich wolt betreten/ Nach
<TEI> <text> <body> <div type="fsThanks" n="1"> <div n="2"> <div n="3"> <pb facs="#f0032"/> <fw place="top" type="header">Abdanckung.</fw><lb/> <cit xml:id="c07" prev="#c06"> <quote><hi rendition="#aq">tas eſt ut ſanus ſis, aliquando ut ægrotes, aliquando<lb/> ut moriaris:</hi> Gottes wille iſt bißweilen/ daß du geſund<lb/> ſeyeſt/ bißweilen daß du kranckeſt/ bißweilen daß du gar<lb/> ſterbeſt:</quote> <bibl/> </cit><lb/> <cit> <quote> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Non homine est animal, quicquam ærumnoſius ullum<lb/> Quæ vel humi ſerpunt velrecto corpore ſpirant.</hi> </hi> </quote> <bibl/> </cit><lb/> <p>Dannenhero der ſelig verſtorbene Herr <hi rendition="#aq">Superinten-<lb/> dens</hi> etzliche Monat fuͤr ſeinem Ende/ jhm ſelbeſt dieſes<lb/><hi rendition="#i">V</hi>erßlein gemacht:</p><lb/> <cit> <quote> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Vivere Kirſtenii fuit ægrotare moriꝙ́.</hi> </hi><lb/> <lg type="poem"> <l> <hi rendition="#fr">Wenn ich den Lebenslauff beſchreibe meinen</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#et"> <hi rendition="#fr">Erben/</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#fr">Ich bin offt kranck geweſt/ hab entlich muͤſſen</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#et"> <hi rendition="#fr">ſterben.</hi> </hi> </l> </lg> </quote> <bibl/> </cit><lb/> <p>Er hat ſich zu einem ſeligen Sterbſtuͤndlein laͤngſt berei-<lb/> tet/ vnd ſeinen Willen in Gottes Willen geſtellet/ es <hi rendition="#aq">at-<lb/> teſtiret</hi> ſolches ſeine eigene Hand in ſeinem Tagebuche.</p><lb/> <cit> <quote> <lg type="poem"> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Sic ego quotidiè de lecto ſurgo precando,</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Ut mens ad mortem, ſit Duce læta Deo.</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">❡ Eſto Deo gratus, toti mundo tumulatus,</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Crimine purgatus, ſemper tranſire paratus.</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">❡ Mundus non mundat, ſed mundus polluit: ergò,</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Qui manet in mundo, quomodo mundus erit?</hi> </hi> </l> </lg> </quote> <bibl/> </cit><lb/> <lg type="poem"> <l> <hi rendition="#fr">Wann ich deß Morgens fruͤh erwach/</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#fr">So thu ich fleißig beten/</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#fr">Vnd richte dahin all mein ſach/</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#fr">Das wann mich wolt betreten/</hi> </l><lb/> <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#fr">Nach</hi> </fw><lb/> </lg> </div> </div> </div> </body> </text> </TEI> [0032]
Abdanckung.
tas eſt ut ſanus ſis, aliquando ut ægrotes, aliquando
ut moriaris: Gottes wille iſt bißweilen/ daß du geſund
ſeyeſt/ bißweilen daß du kranckeſt/ bißweilen daß du gar
ſterbeſt:
Non homine est animal, quicquam ærumnoſius ullum
Quæ vel humi ſerpunt velrecto corpore ſpirant.
Dannenhero der ſelig verſtorbene Herr Superinten-
dens etzliche Monat fuͤr ſeinem Ende/ jhm ſelbeſt dieſes
Verßlein gemacht:
Vivere Kirſtenii fuit ægrotare moriꝙ́.
Wenn ich den Lebenslauff beſchreibe meinen
Erben/
Ich bin offt kranck geweſt/ hab entlich muͤſſen
ſterben.
Er hat ſich zu einem ſeligen Sterbſtuͤndlein laͤngſt berei-
tet/ vnd ſeinen Willen in Gottes Willen geſtellet/ es at-
teſtiret ſolches ſeine eigene Hand in ſeinem Tagebuche.
Sic ego quotidiè de lecto ſurgo precando,
Ut mens ad mortem, ſit Duce læta Deo.
❡ Eſto Deo gratus, toti mundo tumulatus,
Crimine purgatus, ſemper tranſire paratus.
❡ Mundus non mundat, ſed mundus polluit: ergò,
Qui manet in mundo, quomodo mundus erit?
Wann ich deß Morgens fruͤh erwach/
So thu ich fleißig beten/
Vnd richte dahin all mein ſach/
Das wann mich wolt betreten/
Nach
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/360686 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/360686/32 |
Zitationshilfe: | Hubrig, Johann: Pii studiosi encomium, FIDI PRÆCEPTORIS DIDACTRUM, BONI PASTORIS PRÆMIUM. Oels, 1642, S. . In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/360686/32>, abgerufen am 16.02.2025. |