Weber, Michael: Christliche Trawr- und Leichpredigt. [Nürnberg], 1647.Dieses hat SAVBERT erfahren/ der von Leibes Bande loß Himmelauff ist hingefahren/ ruhet in deß HERREN Schoß. Zu Ehren dem/ in Gottseligen Herrn/ setzte dieses hinzu Georg Andreas Herr von Petschawitsch. XLVIII. IMpius abripuit mihi saepius omnia miles, et Morbona bonos abstulit atra Viros, queis cum conjunctim vixi! sunt vulnera dira, quae Mors & quae Mars intetulere mihi. Verum nil unquam gravius mihi contigit ac mors Sauberti, sancti coelituique Viri, Expectabam illum HornhusI ad novi-nata fluenta, monstravit Dominus sed meliora viae, nempe vias ad aquas Vitae, in quibus infinitum est, de quo cantavit, cernere perpetuum. Quo me complexus sit honore & amore, dat ejus proloquium, nostrum, sis, lege Zodiacum. O felix iter! o felix faustusque viator, jam contemplator, res super-Angelicae. Millia nos Tecum perpessi incommoda, Saubert, odimus hunc mundum, suspicim usq; polum, suspicimusq; polum suspiramusq; calenti pectoris affectujam precibusque piis. Quod restat, merito laus est dicenda JEHOVAE, Qui, quod mors rapuit, tam cito restituit, Nimirum pro Sauberto reddendo Dilherrum, Hoc fecit Dominus, sit cui laus & honos. Cob.fac. Johann. Leib/ Advocatus ibidem. Dieſes hat SAVBERT erfahren/ der von Leibes Bande loß Himmelauff iſt hingefahren/ ruhet in deß HERREN Schoß. Zu Ehren dem/ in Gottſeligen Herrn/ ſetzte dieſes hinzu Georg Andreas Herr von Petſchawitſch. XLVIII. IMpius abripuit mihi ſæpius omnia miles, et Morbona bonos abstulit atra Viros, quîs cum conjunctim vixi! ſunt vulnera dira, quæ Mors & quæ Mars intetulere mihi. Verùm nil unquam gravius mihi cõtigit ac mors Sauberti, ſancti cœlituique Viri, Expectabam illum HornhusI ad novi-nata fluenta, monſtravit Dominus ſed meliora viæ, nempe vias ad aquas Vitæ, in quibus infinitum eſt, de quo cantavit, cernere perpetuum. Quo me complexus ſit honore & amore, dat ejus proloquium, noſtrum, ſis, lege Zodiacum. O felix iter! ô felix fauſtusque viator, jam contemplator, res ſuper-Angelicæ. Millia nos Tecum perpeſſi incommoda, Saubert, odimus hunc mundum, ſuſpicim usq; polum, ſuſpicimusq; polum ſuſpiramusq; calenti pectoris affectujam precibusque piis. Quod reſtat, meritò laus eſt dicenda JEHOVÆ, Qui, quod mors rapuit, tam citò reſtituit, Nimirum pro Sauberto reddendo Dilherrum, Hoc fecit Dominus, ſit cui laus & honos. Cob.fac. Johann. Leib/ Advocatus ibidem. <TEI> <text> <body> <div type="fsEpicedia" n="1"> <div n="2"> <lg type="poem"> <pb facs="#f0166"/> <l>Dieſes hat SAVBERT erfahren/</l><lb/> <l>der von Leibes Bande loß</l><lb/> <l>Himmelauff iſt hingefahren/</l><lb/> <l>ruhet in deß HERREN Schoß.</l> </lg><lb/> <closer> <salute> <hi rendition="#et"> <hi rendition="#fr">Zu Ehren dem/ in Gottſeligen Herrn/<lb/> ſetzte dieſes hinzu</hi><lb/> <hi rendition="#b">Georg Andreas Herr von Petſchawitſch.</hi> </hi> </salute> </closer> </div><lb/> <div n="2"> <head> <hi rendition="#aq">XLVIII.</hi> </head><lb/> <lg type="poem"> <l> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#in">I</hi>Mpius abripuit mihi ſæpius omnia miles,</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">et Morbona bonos abstulit atra Viros,</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">quîs cum conjunctim vixi! ſunt vulnera dira,</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">quæ Mors & quæ Mars intetulere mihi.</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Verùm nil unquam gravius mihi cõtigit ac mors</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Sauberti,</hi> ſancti cœlituique Viri,</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Expectabam illum HornhusI ad novi-nata fluenta,</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">monſtravit <hi rendition="#k">Dominus</hi> ſed meliora viæ,</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">nempe vias ad aquas Vitæ, in quibus infinitum eſt,</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">de quo cantavit, cernere perpetuum.</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Quo me complexus ſit honore & amore, dat ejus</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">proloquium, noſtrum, ſis, lege Zodiacum.</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">O felix iter! ô felix fauſtusque viator,</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">jam contemplator, res ſuper-Angelicæ.</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Millia nos Tecum perpeſſi incommoda, <hi rendition="#i">Saubert,</hi></hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">odimus hunc mundum, ſuſpicim usq; polum,</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">ſuſpicimusq; polum ſuſpiramusq; calenti</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">pectoris affectujam precibusque piis.</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Quod reſtat, meritò laus eſt dicenda JEHOVÆ,</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Qui, quod mors rapuit, tam citò reſtituit,</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Nimirum pro <hi rendition="#i">Sauberto</hi> reddendo <hi rendition="#i">Dilherrum,</hi></hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Hoc fecit <hi rendition="#k">Dominus,</hi> ſit cui laus & honos.</hi> </l> </lg><lb/> <closer> <salute> <hi rendition="#et"><hi rendition="#aq">Cob.fac.<lb/><hi rendition="#i">Johann.</hi></hi> Leib/ <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Advocatus ibidem.</hi></hi></hi> </salute> </closer> </div><lb/> </div> </body> </text> </TEI> [0166]
Dieſes hat SAVBERT erfahren/
der von Leibes Bande loß
Himmelauff iſt hingefahren/
ruhet in deß HERREN Schoß.
Zu Ehren dem/ in Gottſeligen Herrn/
ſetzte dieſes hinzu
Georg Andreas Herr von Petſchawitſch.
XLVIII.
IMpius abripuit mihi ſæpius omnia miles,
et Morbona bonos abstulit atra Viros,
quîs cum conjunctim vixi! ſunt vulnera dira,
quæ Mors & quæ Mars intetulere mihi.
Verùm nil unquam gravius mihi cõtigit ac mors
Sauberti, ſancti cœlituique Viri,
Expectabam illum HornhusI ad novi-nata fluenta,
monſtravit Dominus ſed meliora viæ,
nempe vias ad aquas Vitæ, in quibus infinitum eſt,
de quo cantavit, cernere perpetuum.
Quo me complexus ſit honore & amore, dat ejus
proloquium, noſtrum, ſis, lege Zodiacum.
O felix iter! ô felix fauſtusque viator,
jam contemplator, res ſuper-Angelicæ.
Millia nos Tecum perpeſſi incommoda, Saubert,
odimus hunc mundum, ſuſpicim usq; polum,
ſuſpicimusq; polum ſuſpiramusq; calenti
pectoris affectujam precibusque piis.
Quod reſtat, meritò laus eſt dicenda JEHOVÆ,
Qui, quod mors rapuit, tam citò reſtituit,
Nimirum pro Sauberto reddendo Dilherrum,
Hoc fecit Dominus, ſit cui laus & honos.
Cob.fac.
Johann. Leib/ Advocatus ibidem.
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/346672 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/346672/166 |
Zitationshilfe: | Weber, Michael: Christliche Trawr- und Leichpredigt. [Nürnberg], 1647, S. . In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/346672/166>, abgerufen am 16.07.2024. |