Weber, Michael: Christliche Trawr- und Leichpredigt. [Nürnberg], 1647.Haec per nos eadem ducas vestigia Christe: ut Tecum semper vivere sic liceat. Cunradus Oeler/ Lindaviensis, Ec- clesiae Patriae Minister. XXXIX. SIc, SAUBERTE, tuae superasti taedia tandem afflictae vitae, & morte solutus abis? Plagitriba DEI, qui tanta hucusque dolorum ex hausti, semper speque fideque pari. Ah quoties mecum reputo sanctissima verba, quae mihi postremo misit amica manus: Saepe Deum precibus juvenem Te sollicitasse, heic det ut infernum, coelica servet Tibi. Ah fatum ad votun nimium cecidit. Bene! Namq; heic nisi, nemo polum, tartara gustet, habet. Squalida quo mage nos Christi formamur ad ora, tanto nostra olim gloria major erit & vere, nobis crudelis quando videtur esse DEUS, nobis summus amicus adest. Illud ut absurdum carnis videatur ocellis, vita tamen faciet, crede, futura fidem. O igitur summe Te nunc, SAUBER TE, beatum, haec superasse cui, cernere ad illa datum. Salve sancte cinis, mutuo quod terra negavit, ora polus nobis conspicienda dabit. Haec ex animi mente profecta MEO ah! quondam MEO! Quid? Adhuc in aeternum MEO & R. Dn. Parenti in CHRISTO ac Amico interioris admissionis, Alteri EGO-MEO: ita enim amicissima manus die 18. Jan. An. C. 1645. inter coe- tera gravissima theologic aconscientiosissima &c. ad me ita: ALTER-TU sum, in eodem navigio haerens & labo- rans, in eadem palaestra militans. Lecto me affixere per ali- quot D 2
Hæc per nos eadem ducas veſtigia Chriſte: ut Tecum ſemper vivere ſic liceat. Cunradus Oeler/ Lindavienſis, Ec- cleſiæ Patriæ Miniſter. XXXIX. SIc, SAUBERTE, tuæ ſuperâſti tædia tandem afflictæ vitæ, & morte ſolutus abis? Plagitriba DEI, qui tanta hucusque dolorum ex hauſti, ſemper ſpeque fideque pari. Ah quoties mecum reputo ſanctiſſima verba, quæ mihi poſtremò miſit amica manus: Sæpe Deum precibus juvenem Te ſollicitâſſe, hîc det ut infernum, cœlica ſervet Tibi. Ah fatum ad votũ nimiùm cecidit. Bene! Namq; hîc niſi, nemo polum, tartara guſtet, habet. Squalida quò mage nos Chriſti formamur ad ora, tantò noſtra olim gloria major erit & verè, nobis crudelis quando videtur eſſe DEUS, nobis ſummus amicus adeſt. Illud ut abſurdum carnis videatur ocellis, vita tamen faciet, crede, futura fidem. O igitur ſummè Te nunc, SAUBER TE, beatum, hæc ſuperâſſe cui, cernere ad illa datum. Salve ſancte cinis, mutuò quod terra negavit, ora polus nobis conſpicienda dabit. Hæc ex animi mente profecta MEO ah! quondam MEO! Quid? Adhuc in æternum MEO & R. Dn. Parenti in CHRISTO ac Amico interioris admiſſionis, Alteri EGO-MEO: ita enim amiciſſima manus die 18. Jan. An. C. 1645. inter cœ- tera graviſſima theologic aconſcientioſiſſima &c. ad me ita: ALTER-TU ſum, in eodem navigio hærens & labo- rans, in eadem palæſtra militans. Lecto me affixere per ali- quot D 2
<TEI> <text> <body> <div type="fsEpicedia" n="1"> <div n="2"> <lg type="poem"> <pb facs="#f0157"/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Hæc per nos eadem ducas veſtigia Chriſte:</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">ut Tecum ſemper vivere ſic liceat.</hi> </hi> </l> </lg><lb/> <closer> <salute> <hi rendition="#et"><hi rendition="#aq">Cunradus</hi> Oeler/ <hi rendition="#aq">Lindavienſis, Ec-<lb/> cleſiæ Patriæ Miniſter.</hi></hi> </salute> </closer> </div><lb/> <div n="2"> <head> <hi rendition="#aq">XXXIX.</hi> </head><lb/> <div n="3"> <lg type="poem"> <l> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#in">S</hi><hi rendition="#k">Ic</hi>, SAUBERTE, tuæ ſuperâſti tædia tandem</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">afflictæ vitæ, & morte ſolutus abis?</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Plagitriba <hi rendition="#g">DEI,</hi> qui tanta hucusque dolorum</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">ex hauſti, ſemper ſpeque fideque pari.</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Ah quoties mecum reputo ſanctiſſima verba,</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">quæ mihi poſtremò miſit amica manus:</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Sæpe Deum precibus juvenem <hi rendition="#i">Te</hi> ſollicitâſſe,</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">hîc det ut infernum, cœlica ſervet Tibi.</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Ah fatum ad votũ nimiùm cecidit. Bene! Namq;</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">hîc niſi, nemo polum, tartara guſtet, habet.</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Squalida quò mage nos Chriſti formamur ad ora,</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">tantò noſtra olim gloria major erit</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">& verè, nobis crudelis quando videtur</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">eſſe DEUS, nobis ſummus amicus adeſt.</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Illud ut abſurdum carnis videatur ocellis,</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">vita tamen faciet, crede, futura fidem.</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">O igitur ſummè <hi rendition="#i">Te</hi> nunc, SAUBER TE, beatum,</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">hæc ſuperâſſe cui, cernere ad illa datum.</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Salve ſancte cinis, mutuò quod terra negavit,</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">ora polus nobis conſpicienda dabit.</hi> </l> </lg> </div><lb/> <div n="3"> <lg type="poem"> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Hæc ex animi mente profecta MEO ah! quondam MEO! Quid?</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Adhuc in æternum MEO & R. Dn. Parenti in CHRISTO</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">ac Amico interioris admiſſionis, Alteri EGO-MEO: ita</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">enim amiciſſima manus die 18. Jan. An. C. 1645. inter cœ-</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">tera graviſſima theologic aconſcientioſiſſima &c. ad me</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">ita: ALTER-TU ſum, in eodem navigio hærens & labo-</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">rans, in eadem palæſtra militans. Lecto me affixere per ali-</hi> </hi> </l><lb/> <fw place="bottom" type="sig"> <hi rendition="#i"><hi rendition="#aq">D</hi> 2</hi> </fw> <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">quot</hi> </hi> </fw><lb/> </lg> </div> </div> </div> </body> </text> </TEI> [0157]
Hæc per nos eadem ducas veſtigia Chriſte:
ut Tecum ſemper vivere ſic liceat.
Cunradus Oeler/ Lindavienſis, Ec-
cleſiæ Patriæ Miniſter.
XXXIX.
SIc, SAUBERTE, tuæ ſuperâſti tædia tandem
afflictæ vitæ, & morte ſolutus abis?
Plagitriba DEI, qui tanta hucusque dolorum
ex hauſti, ſemper ſpeque fideque pari.
Ah quoties mecum reputo ſanctiſſima verba,
quæ mihi poſtremò miſit amica manus:
Sæpe Deum precibus juvenem Te ſollicitâſſe,
hîc det ut infernum, cœlica ſervet Tibi.
Ah fatum ad votũ nimiùm cecidit. Bene! Namq;
hîc niſi, nemo polum, tartara guſtet, habet.
Squalida quò mage nos Chriſti formamur ad ora,
tantò noſtra olim gloria major erit
& verè, nobis crudelis quando videtur
eſſe DEUS, nobis ſummus amicus adeſt.
Illud ut abſurdum carnis videatur ocellis,
vita tamen faciet, crede, futura fidem.
O igitur ſummè Te nunc, SAUBER TE, beatum,
hæc ſuperâſſe cui, cernere ad illa datum.
Salve ſancte cinis, mutuò quod terra negavit,
ora polus nobis conſpicienda dabit.
Hæc ex animi mente profecta MEO ah! quondam MEO! Quid?
Adhuc in æternum MEO & R. Dn. Parenti in CHRISTO
ac Amico interioris admiſſionis, Alteri EGO-MEO: ita
enim amiciſſima manus die 18. Jan. An. C. 1645. inter cœ-
tera graviſſima theologic aconſcientioſiſſima &c. ad me
ita: ALTER-TU ſum, in eodem navigio hærens & labo-
rans, in eadem palæſtra militans. Lecto me affixere per ali-
quot
D 2
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/346672 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/346672/157 |
Zitationshilfe: | Weber, Michael: Christliche Trawr- und Leichpredigt. [Nürnberg], 1647, S. . In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/346672/157>, abgerufen am 03.03.2025. |