Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Stieber, Georg Friedrich: Leben Des Hertzogs Magni zu Mecklenburg. Rostock u. a., 1716.

Bild:
<< vorherige Seite

und was dieser vor ein grosses Vergnügen ihm
wiederüm aus dieses gnädigsten Fürsten Gelahr-
samkeit gemacht/ kan man aus folgenden Brieff
sehen/ welchen Melanchthon anno 1548. an densel-
ben geschrieben/ den hiebey aus dem ersten Buch
der Brieffe Melanchthonis, edit. Lond. p. 32. hie
einzurücken nicht vor unangenehm halte: Et ex
literis tuis amantissime scriptis, & ex gravissimo (6)
Arnoldi sermone, qvi tuarum literarum humanita-
tem verbis subsecutus est, benevolentiam erga m[e]
tuam singularem cognovi. Qvanqvam autem nihil
mihi accidere gratius ac honorificentius tali tuo vel
studio vel judicio potest, tamen hanc tuam volunta-
tem magis Reipublicae literariae, qvam mihi priva-
tim gratulor. Nam cum his ferreis temporibus, li-
terae publico tumultu qvasi contritae interiturae vide-
antur, nisi studia earum rursus excitent isti, qvi rerum
potiuntur; maxime mihi voluptati est, existere ali-
qvem vestri ordinis, qvi studiosos homines, ut Poetae
verbis utar, tristes hac tempestate Camoenas, respi-
ciat. Neqve enim dubito, qvin studiis nostris ea
tribuas, qvae mihi tribuenda esse duxisti. Proinde
etsi mihi in hac miseria fortuna literarum gratum est,
habere veluti aliqvem Mecoenatem, tamen hoc multo
jucundius est, qvod publicum honestarum artium ac
studiorum patrocinium suscipere mihi videaris. At-
qve hanc meam de te opinionem literae tuae nunc con-
firmarunt. Pepererunt autem anno superiore doctis
srmi sermones tui, cum me ad colloqvium familia-
rissime accersivisses, ubi facile intelligebam te haec

studia

und was dieſer vor ein groſſes Vergnuͤgen ihm
wiederuͤm aus dieſes gnaͤdigſten Fuͤrſten Gelahr-
ſamkeit gemacht/ kan man aus folgenden Brieff
ſehen/ welchen Melanchthon anno 1548. an denſel-
ben geſchrieben/ den hiebey aus dem erſten Buch
der Brieffe Melanchthonis, edit. Lond. p. 32. hie
einzuruͤcken nicht vor unangenehm halte: Et ex
literis tuis amantiſſime ſcriptis, & ex graviſſimo (6)
Arnoldi ſermone, qvi tuarum literarum humanita-
tem verbis ſubſecutus eſt, benevolentiam erga m[e]
tuam ſingularem cognovi. Qvanqvam autem nihil
mihi accidere gratius ac honorificentius tali tuo vel
ſtudio vel judicio poteſt, tamen hanc tuam volunta-
tem magis Reipublicæ literariæ, qvam mihi priva-
tim gratulor. Nam cum his ferreis temporibus, li-
teræ publico tumultu qvaſi contritæ interituræ vide-
antur, niſi ſtudia earum rurſus excitent iſti, qvi rerum
potiuntur; maxime mihi voluptati eſt, exiſtere ali-
qvem veſtri ordinis, qvi ſtudioſos homines, ut Poëtæ
verbis utar, triſtes hac tempeſtate Camœnas, reſpi-
ciat. Neqve enim dubito, qvin ſtudiis noſtris ea
tribuas, qvæ mihi tribuenda eſſe duxiſti. Proinde
etſi mihi in hac miſeria fortuna literarum gratum eſt,
habere veluti aliqvem Mecœnatem, tamen hoc multo
jucundius eſt, qvod publicum honeſtarum artium ac
ſtudiorum patrocinium ſuſcipere mihi videaris. At-
qve hanc meam de te opinionem literæ tuæ nunc con-
firmarunt. Pepererunt autem anno ſuperiore doctis
ſrmi ſermones tui, cum me ad colloqvium familia-
riſſime accerſiviſſes, ubi facile intelligebam te hæc

ſtudia
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <p><pb facs="#f0016" n="14"/>
und was die&#x017F;er vor ein gro&#x017F;&#x017F;es Vergnu&#x0364;gen ihm<lb/>
wiederu&#x0364;m aus die&#x017F;es gna&#x0364;dig&#x017F;ten Fu&#x0364;r&#x017F;ten Gelahr-<lb/>
&#x017F;amkeit gemacht/ kan man aus folgenden Brieff<lb/>
&#x017F;ehen/ welchen <hi rendition="#aq">Melanchthon anno</hi> 1548. an den&#x017F;el-<lb/>
ben ge&#x017F;chrieben/ den hiebey aus dem er&#x017F;ten Buch<lb/>
der Brieffe <hi rendition="#aq">Melanchthonis, edit. Lond. p.</hi> 32. hie<lb/>
einzuru&#x0364;cken nicht vor unangenehm halte: <hi rendition="#aq">Et ex<lb/>
literis tuis amanti&#x017F;&#x017F;ime &#x017F;criptis, &amp; ex gravi&#x017F;&#x017F;imo (6)<lb/>
Arnoldi &#x017F;ermone, qvi tuarum literarum humanita-<lb/>
tem verbis &#x017F;ub&#x017F;ecutus e&#x017F;t, benevolentiam erga m<supplied>e</supplied><lb/>
tuam &#x017F;ingularem cognovi. Qvanqvam autem nihil<lb/>
mihi accidere gratius ac honorificentius tali tuo vel<lb/>
&#x017F;tudio vel judicio pote&#x017F;t, tamen hanc tuam volunta-<lb/>
tem magis Reipublicæ literariæ, qvam mihi priva-<lb/>
tim gratulor. Nam cum his ferreis temporibus, li-<lb/>
teræ publico tumultu qva&#x017F;i contritæ interituræ vide-<lb/>
antur, ni&#x017F;i &#x017F;tudia earum rur&#x017F;us excitent i&#x017F;ti, qvi rerum<lb/>
potiuntur; maxime mihi voluptati e&#x017F;t, exi&#x017F;tere ali-<lb/>
qvem ve&#x017F;tri ordinis, qvi &#x017F;tudio&#x017F;os homines, ut Poëtæ<lb/>
verbis utar, <hi rendition="#i">tri&#x017F;tes hac tempe&#x017F;tate Cam&#x0153;nas,</hi> re&#x017F;pi-<lb/>
ciat. Neqve enim dubito, qvin &#x017F;tudiis no&#x017F;tris ea<lb/>
tribuas, qvæ mihi tribuenda e&#x017F;&#x017F;e duxi&#x017F;ti. Proinde<lb/>
et&#x017F;i mihi in hac mi&#x017F;eria fortuna literarum gratum e&#x017F;t,<lb/>
habere veluti aliqvem Mec&#x0153;natem, tamen hoc multo<lb/>
jucundius e&#x017F;t, qvod publicum hone&#x017F;tarum artium ac<lb/>
&#x017F;tudiorum patrocinium &#x017F;u&#x017F;cipere mihi videaris. At-<lb/>
qve hanc meam de te opinionem literæ tuæ nunc con-<lb/>
firmarunt. Pepererunt autem anno &#x017F;uperiore doctis<lb/>
&#x017F;rmi &#x017F;ermones tui, cum me ad colloqvium familia-<lb/>
ri&#x017F;&#x017F;ime accer&#x017F;ivi&#x017F;&#x017F;es, ubi facile intelligebam te hæc</hi><lb/>
<fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#aq">&#x017F;tudia</hi></fw><lb/></p>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[14/0016] und was dieſer vor ein groſſes Vergnuͤgen ihm wiederuͤm aus dieſes gnaͤdigſten Fuͤrſten Gelahr- ſamkeit gemacht/ kan man aus folgenden Brieff ſehen/ welchen Melanchthon anno 1548. an denſel- ben geſchrieben/ den hiebey aus dem erſten Buch der Brieffe Melanchthonis, edit. Lond. p. 32. hie einzuruͤcken nicht vor unangenehm halte: Et ex literis tuis amantiſſime ſcriptis, & ex graviſſimo (6) Arnoldi ſermone, qvi tuarum literarum humanita- tem verbis ſubſecutus eſt, benevolentiam erga me tuam ſingularem cognovi. Qvanqvam autem nihil mihi accidere gratius ac honorificentius tali tuo vel ſtudio vel judicio poteſt, tamen hanc tuam volunta- tem magis Reipublicæ literariæ, qvam mihi priva- tim gratulor. Nam cum his ferreis temporibus, li- teræ publico tumultu qvaſi contritæ interituræ vide- antur, niſi ſtudia earum rurſus excitent iſti, qvi rerum potiuntur; maxime mihi voluptati eſt, exiſtere ali- qvem veſtri ordinis, qvi ſtudioſos homines, ut Poëtæ verbis utar, triſtes hac tempeſtate Camœnas, reſpi- ciat. Neqve enim dubito, qvin ſtudiis noſtris ea tribuas, qvæ mihi tribuenda eſſe duxiſti. Proinde etſi mihi in hac miſeria fortuna literarum gratum eſt, habere veluti aliqvem Mecœnatem, tamen hoc multo jucundius eſt, qvod publicum honeſtarum artium ac ſtudiorum patrocinium ſuſcipere mihi videaris. At- qve hanc meam de te opinionem literæ tuæ nunc con- firmarunt. Pepererunt autem anno ſuperiore doctis ſrmi ſermones tui, cum me ad colloqvium familia- riſſime accerſiviſſes, ubi facile intelligebam te hæc ſtudia

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/stieber_magni_1716
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/stieber_magni_1716/16
Zitationshilfe: Stieber, Georg Friedrich: Leben Des Hertzogs Magni zu Mecklenburg. Rostock u. a., 1716, S. 14. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/stieber_magni_1716/16>, abgerufen am 16.04.2024.