Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Das Newe Testament Deutzsch. [Septembertestament.] Übersetzt von Martin Luther. Wittenberg, 1522.

Bild:
<< vorherige Seite

Sanct Marcus. XXXV.
Matth. 21.
Luce. 20.
Vnd sie kamen aber mal gen Jerusalem/ vnnd da er ym tempel gi-
eng/ kamen zu yhm die hohen priester vnd schrifftgelerten/ vnd die elti-
sten/ vnd sprachen zu yhm/ aus waser macht thustu das? vnnd wer
hat dyr die macht geben/ das du solchs thust? Jhesus aber antwort
vnd sprach zu yhnen/ ich will euch auch eyn wortt fragen/ antwortet
myr/ so will ich euch sagen/ aus waser macht ich das thue. Die tauffe
Johannis/ war sie von hymel odder von menschen? Antwortet myr.
Vnnd sie dachten bey sich selbs/ sagen wyr/ Sie war von hymel/ so
wurt er sagen/ warumb habt yhr denn yhm nicht glawbt? sagen wyr
aber/ sie war von menschen/ so furchten wyr vns fur dem volck/ denn
sie hielten alle/ das Johannes eyn rechter prophet were/ vnnd sie ant-
worten vnd sprachen zu Jhesu/ wyr wissens nicht/ vnd Jhesus ant-
wortt vnd sprach zu yhn/ so sage ich euch auch nit/ aus waser macht
ich solchs thue.

Das zwelfft Capitel.

Matth. 21.
Luce. 20.
UNnd er fieng an zu yhn durch gleychnisse zu reden/ Eyn men-
sch pflantzet eynen weynberg/ vnd furet eynen zawn drumb/
vnd grub eyne kellter/ vnd bawet eynen turn/ vnnd thett yhn
aus den weyngartnern/ vnd zoch vber land vnd sandte eynen
knecht/ zur zeytt/ zu den weyngartnern/ das er von den weyngartnern
neme von der frucht des weynberges/ sie namen yhn aber vnd steupten
yhn/ vnnd liessen yhn leer von sich/ Aber mal/ sand er zu yhnen/ ey-
nen andern knecht/ den selbigen steynigeten sie/ vnd zublaweten yhm
den kopff/ vnnd liessen yhn geschmecht von sich/ Abermal sand er
eynen andern/ den selbigen todten sie/ vnd viel andere/ ettlich steup-
ten sie/ ettlich todten sie.

Da hatt er nach eyn eynigen son/ der war yhm lieb/ den sand er
auch zu yhnen zum letzten/ vnd sprach/ sie werden sich fur meynem son
schewen/ Aber die selben weyngartner sprachen vnter eynander/ ditz ist
der erbe/ kompt/ last vns yhn todten/ so wirt das erbe vnser seyn/ vnd
sie namen yhn/ vnd todten yhn vnd wurffen yhn eraus fur den weyn-
berg/ Was wirt nu der herr des weynberges thun? Er wirt komen
vnd die weyngartner vmbringen/ vnd den weynberg andern geben.
Psal. 117.Habt yhr auch nitt gelesen disse schrifft? Der steyn/ den die bawleut
verworffen haben/ der ist eyn ecksteyn worden/ von dem herren ists ge-
schehen/ vnd es ist wunderlich ynn vnsern augen. Vnd sie trachten dar-
nach wie sie yhn griffen/ vnd furchten sich doch fur dem volck/ denn sie
vernamen/ das er auff sie dise gleychnisse geredt hatte/ vnd sie liessen
yhn vnd giengen daruon.

Vnd sie sandten zu yhm ettliche von den phariseer vnnd Hero-
dis diener/ das sie yhn fiengen ynn wortten/ vnd sie kamen vnd spra-
chen zu yhm/ Meyster/ wyr wissen das du warhafftig bist/ vnnd du
fragist nach niemant/ denn du achtist nit das ansehen der menschen/
sondern du lerest den weg gottis recht/ Jsts recht/ das man dem
keyser zinße gebe odder nicht? sollen wyrn geben/ odder nicht
geben? Er aber merckt yhr heucheley/ vnd sprach zu yhnen/ was ver-

sucht yhr mich

Sanct Marcus. XXXV.
Matth. 21.
Luce. 20.
Vnd ſie kamen aber mal gen Jeruſalem/ vnnd da er ym tempel gi-
eng/ kamen zu yhm die hohen pꝛieſter vnd ſchꝛifftgelerten/ vñ die elti-
ſten/ vnd ſpꝛachen zu yhm/ aus waſer macht thuſtu das? vnnd wer
hat dyr die macht geben/ das du ſolchs thuſt? Jheſus aber antwoꝛt
vnd ſpꝛach zu yhnen/ ich will euch auch eyn woꝛtt fragen/ antwoꝛtet
myr/ ſo will ich euch ſagẽ/ aus waſer macht ich das thue. Die tauffe
Johannis/ war ſie von hymel odder von menſchen? Antwoꝛtet myr.
Vnnd ſie dachten bey ſich ſelbs/ ſagen wyr/ Sie war von hymel/ ſo
wurt er ſagẽ/ warumb habt yhr denn yhm nicht glawbt? ſagen wyr
aber/ ſie war von menſchen/ ſo furchten wyr vns fur dem volck/ deñ
ſie hielten alle/ das Johannes eyn rechter pꝛophet were/ vnnd ſie ant-
woꝛten vnd ſpꝛachen zu Jheſu/ wyr wiſſens nicht/ vnd Jheſus ant-
woꝛtt vnd ſpꝛach zu yhn/ ſo ſage ich euch auch nit/ aus waſer macht
ich ſolchs thue.

Das zwelfft Capitel.

Matth. 21.
Luce. 20.
UNnd er fieng an zu yhn durch gleychniſſe zu reden/ Eyn men-
ſch pflantzet eynen weynberg/ vnd furet eynen zawn drumb/
vnd grub eyne kellter/ vnd bawet eynen turn/ vnnd thett yhn
aus den weyngartnern/ vñ zoch vber land vnd ſandte eynen
knecht/ zur zeytt/ zu den weyngartnern/ das er võ den weyngartnern
neme von der frucht des weynberges/ ſie namen yhn aber vñ ſteupten
yhn/ vnnd lieſſen yhn leer von ſich/ Aber mal/ ſand er zu yhnen/ ey-
nen andern knecht/ den ſelbigen ſteynigeten ſie/ vnd zublaweten yhm
den kopff/ vnnd lieſſen yhn geſchmecht von ſich/ Abermal ſand er
eynen andern/ den ſelbigen todten ſie/ vnd viel andere/ ettlich ſteup-
ten ſie/ ettlich todten ſie.

Da hatt er nach eyn eynigen ſon/ der war yhm lieb/ den ſand er
auch zu yhnen zum letzten/ vñ ſpꝛach/ ſie werden ſich fur meynem ſon
ſchewẽ/ Aber die ſelbẽ weyngartner ſpꝛachen vnter eynander/ ditz iſt
der erbe/ kompt/ laſt vns yhn todten/ ſo wirt das erbe vnſer ſeyn/ vñ
ſie namen yhn/ vnd todten yhn vnd wurffen yhn eraus fur den weyn-
berg/ Was wirt nu der herr des weynberges thun? Er wirt komen
vnd die weyngartner vmbꝛingen/ vnd den weynberg andern geben.
Pſal. 117.Habt yhr auch nitt geleſen diſſe ſchꝛifft? Der ſteyn/ den die bawleut
verwoꝛffen haben/ der iſt eyn eckſteyn woꝛden/ võ dem herren iſts ge-
ſchehẽ/ vnd es iſt wunderlich ynn vnſern augen. Vnd ſie trachten dar-
nach wie ſie yhn griffen/ vnd furchten ſich doch fur dem volck/ denn ſie
vernamen/ das er auff ſie diſe gleychniſſe geredt hatte/ vnd ſie lieſſen
yhn vnd giengen daruon.

Vnd ſie ſandten zu yhm ettliche von den phariſeer vnnd Hero-
dis diener/ das ſie yhn fiengen ynn woꝛtten/ vnd ſie kamen vnd ſpꝛa-
chen zu yhm/ Meyſter/ wyr wiſſen das du warhafftig biſt/ vnnd du
fragiſt nach niemant/ denn du achtiſt nit das anſehẽ der menſchen/
ſondern du lereſt den weg gottis recht/ Jſts recht/ das man dem
keyſer zinſze gebe odder nicht? ſollen wyrn geben/ odder nicht
geben? Er aber merckt yhr heucheley/ vnd ſpꝛach zu yhnen/ was ver-

ſucht yhꝛ mich
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div xml:id="Mk" n="1">
        <div xml:id="Mk.11" n="2">
          <p><pb facs="#f0083" n="[77]"/><fw place="top" type="header">Sanct Marcus. XXXV.</fw><lb/><note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus11,27">Markus 11,27</ref></note><note place="left">Matth. 21.<lb/>
Luce. 20.</note>Vnd &#x017F;ie kamen aber mal gen Jeru&#x017F;alem/ vnnd da er ym tempel <choice><orig>gi</orig><reg>gi-</reg></choice><lb/>
eng/ kamen zu yhm die hohen p&#xA75B;ie&#x017F;ter vnd &#x017F;ch&#xA75B;ifftgelerten/ vn&#x0303; die elti-<lb/>
&#x017F;ten/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus11,28">Markus 11,28</ref></note>vnd &#x017F;p&#xA75B;achen zu yhm/ aus wa&#x017F;er macht thu&#x017F;tu das? vnnd wer<lb/>
hat dyr die macht geben/ das du &#x017F;olchs thu&#x017F;t? <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus11,29">Markus 11,29</ref></note>Jhe&#x017F;us aber antwo&#xA75B;t<lb/>
vnd &#x017F;p&#xA75B;ach zu yhnen/ ich will euch auch eyn wo&#xA75B;tt fragen/ antwo&#xA75B;tet<lb/>
myr/ &#x017F;o will ich euch &#x017F;age&#x0303;/ aus wa&#x017F;er macht ich das thue. <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus11,30">Markus 11,30</ref></note>Die tauffe<lb/>
Johannis/ war &#x017F;ie von hymel odder von men&#x017F;chen? Antwo&#xA75B;tet myr. <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus11,30">Markus 11,30</ref></note><lb/>
Vnnd &#x017F;ie dachten bey &#x017F;ich &#x017F;elbs/ &#x017F;agen wyr/ Sie war von hymel/ &#x017F;o<lb/>
wurt er &#x017F;age&#x0303;/ warumb habt yhr denn yhm nicht glawbt? <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus11,32">Markus 11,32</ref></note>&#x017F;agen wyr<lb/>
aber/ &#x017F;ie war von men&#x017F;chen/ &#x017F;o furchten wyr vns fur dem volck/ den&#x0303;<lb/>
&#x017F;ie hielten alle/ das Johannes eyn rechter p&#xA75B;ophet were/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus11,33">Markus 11,33</ref></note>vnnd &#x017F;ie <choice><orig>ant</orig><reg>ant-</reg></choice><lb/>
wo&#xA75B;ten vnd &#x017F;p&#xA75B;achen zu Jhe&#x017F;u/ wyr wi&#x017F;&#x017F;ens nicht/ vnd Jhe&#x017F;us ant-<lb/>
wo&#xA75B;tt vnd &#x017F;p&#xA75B;ach zu yhn/ &#x017F;o &#x017F;age ich euch auch nit/ aus wa&#x017F;er macht<lb/>
ich &#x017F;olchs thue.</p><lb/>
          <p/><lb/>
        </div>
        <div xml:id="Mk.12" n="2">
          <head>Das <choice><orig>z&#xA75B;velfft</orig><reg>zwelfft</reg></choice> Capitel.</head><lb/>
          <p><note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus12,1">Markus 12,1</ref></note><note place="left">Matth. 21.<lb/>
Luce. 20.</note><hi rendition="#in">U</hi>Nnd er fieng an zu yhn durch gleychni&#x017F;&#x017F;e zu reden/ Eyn <choice><orig>men</orig><reg>men-</reg></choice><lb/>
&#x017F;ch pflantzet eynen weynberg/ vnd furet eynen zawn drumb/<lb/>
vnd grub eyne kellter/ vnd bawet eynen turn/ vnnd thett yhn<lb/>
aus den weyngartnern/ vn&#x0303; zoch vber land <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus12,2">Markus 12,2</ref></note>vnd &#x017F;andte eynen<lb/>
knecht/ zur zeytt/ zu den weyngartnern/ das er vo&#x0303; den weyngartnern<lb/>
neme von der frucht des weynberges/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus12,3">Markus 12,3</ref></note>&#x017F;ie namen yhn aber vn&#x0303; &#x017F;teupten<lb/>
yhn/ vnnd lie&#x017F;&#x017F;en yhn leer von &#x017F;ich/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus12,4">Markus 12,4</ref></note>Aber mal/ &#x017F;and er zu yhnen/ ey-<lb/>
nen andern knecht/ den &#x017F;elbigen &#x017F;teynigeten &#x017F;ie/ vnd zublaweten yhm<lb/>
den kopff/ vnnd lie&#x017F;&#x017F;en yhn ge&#x017F;chmecht von &#x017F;ich/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus12,5">Markus 12,5</ref></note>Abermal &#x017F;and er<lb/>
eynen andern/ den &#x017F;elbigen todten &#x017F;ie/ vnd viel andere/ <choice><sic>ettlich&#x017F;teup-</sic><corr>ettlich &#x017F;teup-</corr></choice><lb/>
ten &#x017F;ie/ ettlich todten &#x017F;ie.</p><lb/>
          <p><note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus12,6">Markus 12,6</ref></note>Da hatt er nach eyn eynigen &#x017F;on/ der war yhm lieb/ den &#x017F;and er<lb/>
auch zu yhnen zum letzten/ vn&#x0303; &#x017F;p&#xA75B;ach/ &#x017F;ie werden &#x017F;ich fur meynem &#x017F;on<lb/>
&#x017F;chewe&#x0303;/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus12,7">Markus 12,7</ref></note>Aber die &#x017F;elbe&#x0303; weyngartner &#x017F;p&#xA75B;achen vnter eynander/ ditz i&#x017F;t<lb/>
der erbe/ kompt/ la&#x017F;t vns yhn todten/ &#x017F;o wirt das erbe vn&#x017F;er &#x017F;eyn/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus12,8">Markus 12,8</ref></note>vn&#x0303;<lb/>
&#x017F;ie namen yhn/ vnd todten yhn vnd wurffen yhn eraus fur den weyn-<lb/>
berg/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus12,9">Markus 12,9</ref></note>Was wirt nu der herr des weynberges thun? Er wirt komen<lb/>
vnd die weyngartner vmb&#xA75B;ingen/ vnd den weynberg andern geben. <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus12,10">Markus 12,10</ref></note><lb/><note place="left">P&#x017F;al. 117.</note>Habt yhr auch nitt gele&#x017F;en di&#x017F;&#x017F;e &#x017F;ch&#xA75B;ifft? Der &#x017F;teyn/ den die bawleut<lb/>
verwo&#xA75B;ffen haben/ der i&#x017F;t eyn eck&#x017F;teyn wo&#xA75B;den/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus12,11">Markus 12,11</ref></note>vo&#x0303; dem herren i&#x017F;ts <choice><orig>ge</orig><reg>ge-</reg></choice><lb/>
&#x017F;chehe&#x0303;/ vnd es i&#x017F;t wunderlich ynn vn&#x017F;ern augen. <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus12,12">Markus 12,12</ref></note>Vnd &#x017F;ie trachten <choice><orig>dar</orig><reg>dar-</reg></choice><lb/>
nach wie &#x017F;ie yhn griffen/ vnd furchten &#x017F;ich doch fur dem volck/ denn &#x017F;ie<lb/>
vernamen/ das er auff &#x017F;ie di&#x017F;e gleychni&#x017F;&#x017F;e geredt hatte/ vnd &#x017F;ie lie&#x017F;&#x017F;en<lb/>
yhn vnd giengen daruon.</p><lb/>
          <p><note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus12,13">Markus 12,13</ref></note>Vnd &#x017F;ie &#x017F;andten zu yhm ettliche von den phari&#x017F;eer vnnd Hero-<lb/>
dis diener/ das &#x017F;ie yhn fiengen ynn wo&#xA75B;tten/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus12,14">Markus 12,14</ref></note>vnd &#x017F;ie kamen vnd &#x017F;p&#xA75B;a-<lb/>
chen zu yhm/ Mey&#x017F;ter/ wyr wi&#x017F;&#x017F;en das du warhafftig bi&#x017F;t/ vnnd du<lb/>
fragi&#x017F;t nach niemant/ denn du achti&#x017F;t nit das an&#x017F;ehe&#x0303; der men&#x017F;chen/<lb/>
&#x017F;ondern du lere&#x017F;t den weg gottis recht/ J&#x017F;ts recht/ das man dem<lb/>
key&#x017F;er zin&#x017F;ze gebe odder nicht? &#x017F;ollen wyrn geben/ odder nicht<lb/>
geben? <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus12,15">Markus 12,15</ref></note>Er aber merckt yhr heucheley/ vnd &#x017F;p&#xA75B;ach zu yhnen/ was ver- <fw type="catch" place="bottom">&#x017F;ucht yh&#xA75B; mich</fw><lb/></p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[[77]/0083] Sanct Marcus. XXXV. Vnd ſie kamen aber mal gen Jeruſalem/ vnnd da er ym tempel gi eng/ kamen zu yhm die hohen pꝛieſter vnd ſchꝛifftgelerten/ vñ die elti- ſten/ vnd ſpꝛachen zu yhm/ aus waſer macht thuſtu das? vnnd wer hat dyr die macht geben/ das du ſolchs thuſt? Jheſus aber antwoꝛt vnd ſpꝛach zu yhnen/ ich will euch auch eyn woꝛtt fragen/ antwoꝛtet myr/ ſo will ich euch ſagẽ/ aus waſer macht ich das thue. Die tauffe Johannis/ war ſie von hymel odder von menſchen? Antwoꝛtet myr. Vnnd ſie dachten bey ſich ſelbs/ ſagen wyr/ Sie war von hymel/ ſo wurt er ſagẽ/ warumb habt yhr denn yhm nicht glawbt? ſagen wyr aber/ ſie war von menſchen/ ſo furchten wyr vns fur dem volck/ deñ ſie hielten alle/ das Johannes eyn rechter pꝛophet were/ vnnd ſie ant woꝛten vnd ſpꝛachen zu Jheſu/ wyr wiſſens nicht/ vnd Jheſus ant- woꝛtt vnd ſpꝛach zu yhn/ ſo ſage ich euch auch nit/ aus waſer macht ich ſolchs thue. Matth. 21. Luce. 20. Das zꝛvelfft Capitel. UNnd er fieng an zu yhn durch gleychniſſe zu reden/ Eyn men ſch pflantzet eynen weynberg/ vnd furet eynen zawn drumb/ vnd grub eyne kellter/ vnd bawet eynen turn/ vnnd thett yhn aus den weyngartnern/ vñ zoch vber land vnd ſandte eynen knecht/ zur zeytt/ zu den weyngartnern/ das er võ den weyngartnern neme von der frucht des weynberges/ ſie namen yhn aber vñ ſteupten yhn/ vnnd lieſſen yhn leer von ſich/ Aber mal/ ſand er zu yhnen/ ey- nen andern knecht/ den ſelbigen ſteynigeten ſie/ vnd zublaweten yhm den kopff/ vnnd lieſſen yhn geſchmecht von ſich/ Abermal ſand er eynen andern/ den ſelbigen todten ſie/ vnd viel andere/ ettlich ſteup- ten ſie/ ettlich todten ſie. Matth. 21. Luce. 20. Da hatt er nach eyn eynigen ſon/ der war yhm lieb/ den ſand er auch zu yhnen zum letzten/ vñ ſpꝛach/ ſie werden ſich fur meynem ſon ſchewẽ/ Aber die ſelbẽ weyngartner ſpꝛachen vnter eynander/ ditz iſt der erbe/ kompt/ laſt vns yhn todten/ ſo wirt das erbe vnſer ſeyn/ vñ ſie namen yhn/ vnd todten yhn vnd wurffen yhn eraus fur den weyn- berg/ Was wirt nu der herr des weynberges thun? Er wirt komen vnd die weyngartner vmbꝛingen/ vnd den weynberg andern geben. Habt yhr auch nitt geleſen diſſe ſchꝛifft? Der ſteyn/ den die bawleut verwoꝛffen haben/ der iſt eyn eckſteyn woꝛden/ võ dem herren iſts ge ſchehẽ/ vnd es iſt wunderlich ynn vnſern augen. Vnd ſie trachten dar nach wie ſie yhn griffen/ vnd furchten ſich doch fur dem volck/ denn ſie vernamen/ das er auff ſie diſe gleychniſſe geredt hatte/ vnd ſie lieſſen yhn vnd giengen daruon. Pſal. 117. Vnd ſie ſandten zu yhm ettliche von den phariſeer vnnd Hero- dis diener/ das ſie yhn fiengen ynn woꝛtten/ vnd ſie kamen vnd ſpꝛa- chen zu yhm/ Meyſter/ wyr wiſſen das du warhafftig biſt/ vnnd du fragiſt nach niemant/ denn du achtiſt nit das anſehẽ der menſchen/ ſondern du lereſt den weg gottis recht/ Jſts recht/ das man dem keyſer zinſze gebe odder nicht? ſollen wyrn geben/ odder nicht geben? Er aber merckt yhr heucheley/ vnd ſpꝛach zu yhnen/ was ver- ſucht yhꝛ mich

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …

Wikisource: Bereitstellung der Texttranskription. (2017-03-09T12:26:56Z) Bitte beachten Sie, dass die aktuelle Transkription (und Textauszeichnung) mittlerweile nicht mehr dem Stand zum Zeitpunkt der Übernahme des Werkes in das DTA entsprechen muss.
Axel Herold: Konvertierung der Wikisource-Quelldateien in das DTA-Basisformat. (2017-03-09T12:26:56Z)
Magdalena Schulze, Benjamin Fiechter, Juliane Nau, Susanne Wind, Kay-Michael Würzner, Christian Thomas, Susanne Haaf, Frank Wiegand: Bearbeitung der digitalen Edition. (2017-10-30T12:00:00Z)



Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/luther_septembertestament_1522
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/luther_septembertestament_1522/83
Zitationshilfe: Das Newe Testament Deutzsch. [Septembertestament.] Übersetzt von Martin Luther. Wittenberg, 1522, S. [77]. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/luther_septembertestament_1522/83>, abgerufen am 28.03.2024.