Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Das Newe Testament Deutzsch. [Septembertestament.] Übersetzt von Martin Luther. Wittenberg, 1522.

Bild:
<< vorherige Seite
Sanct Matthes. XVIII.

UNnd Jhesus antworttet/ vnnd redet aber mal durch gleych-
nisse zu yhn/ vnd sprach. Das hymelreych ist gleych eynem
konig der seynem son hochtzeyt machte vnnd sandt seyne
Luce. 14.knechte aus/ das sie den gesten zur hochtzeyt rufften/ vnd sie
wolten nicht kommen. Abermal/ sand er andere knechte aus vnnd
sprach/ saget den gesten/ Sihe/ meyn maltzeyt hab ich bereyt/ meyn
ochßen vnd meyn mastfich ist geschlacht/ vnd alles bereytt/ kompt zur
hochtzeyt. Aber sie verachten das vnd giengen hyn/ eyner auff seynen
acker/ der ander tzu seyner hantierunge/ ettlich aber griffen seyne
knechte/ honeten sie vnd todten sie. Da das der konig horet/ ward er
tzornig/ vnd schickt aus seyn here/ vnd bracht diße morder vmb/ vnd
tzund yhre stadt an.

Do sprach er zu seynen knechten/ die hochtzeyt ist tzwar bereytt/
aber die geste warens nitt werd/ darumb gehet hyn auff die stras-
sen/ vnd ladet zur hochtzeyt wen yhr findet. Vnd die knecht giengen
aus auff die strassen/ vnnd brachten tzu samen wen sie funden/ bose
vnd gute/ vnd die tische wurden alle voll. Da gieng der konig hyn-
eyn die gest zu besehenn/ vnnd sahe alda eynen menschen/ der hatte
keyn hochtzeytlich kleyt an/(hochtzeyt kleyd)
ist der glawbe denn
dis Euangelion
verwirfft die wer-
ck heyligen/ vnnd
nympt an die gleu-
bigen.
vnnd sprach tzu yhm/ freundt/ wie bistu
hiereyn komen/ vnnd hast doch keyn hochtzeytlich kleyd an? Er
aber verstummet/ do sprach der konig zu seynen dienern/ bindet yhm
hend vnd fueß/ vnd werfft yhn ynn das eußerste finsternis/ da wirt
seyn heulen vnd zeenklappen. Denn viell sind beruffen/ aber wenig
sind außerwelet.

Marci 12
Luce. 20
Da giengen die phariseer hyn/ vnd hielten eynen radt/ wie sie yn
bestrickten ynn seyner rede/ vnd sandten zu yhm yhre iunger/ sampt He-
rodis diener/ vnd sprachen. Meyster/ wyr wissen/ das du warhafftig
bist/ vnd lerist den weg gottis recht/ vnd du fragist nach niemant/ denn
du achtist nit das ansehen der menschen/ darumb sage vns/ was dun-
ckt dich? ists recht/ das man dem keyser tzinß gebe odder nicht? Da
nu Jhesus marckt yhre schalckeyt/ sprach er/ yhr heuchler/ was ver-
sucht yhr mich? Weyset myr die zinßemuntz/ vnnd sie reychten yhm
dar eynen pfennig/ vnnd er sprach zu yhn/ wes ist das bild/ vnnd die
vbirschrifft? Sie sprachen zu yhm/ des keysers. Da sprach er zu yhn/ so
gebt dem keyser/ was des keysers ist/ vnd gotte/ was gotis ist. Da sie
das horeten/ nam sie es wunder/ vnd liessen yhn/ vnd giengen daruon.

Marci. 12
Luce. 20
An dem selbigen tage/ tratten tzu yhm die Sadduceer/ die da
halten es sey keyn aufferstehen/ vnd fragten yhn/ vnd sprachen. Mey-
ster/ Moses hat gesagt/ so eyner stirbt/ vnd hat nit kinder/ so sol der
bruder seyn weyb freyen/ vnnd seynem bruder eyn samen erwecken.
Deutero.
25.
Nu sind bey vns gewesen sieben bruder/ der erst freyet/ vnd starb/ vnd
die weyl er nicht samen hatte/ lies er das weyb seynem bruder/ des-
selben gleychen der ander/ vnd der dritte/ bis an den siebenden/ zu letzt
nach allen starb auch das weyb. Nu ynn der aufferstehung/ wilchs
weyb wirtt sie seyn vnter den sieben? sie haben sie yhe alle gehabt?
Jhesus aber antwortet vnnd sprach tzu yhn/ yhr yrret vnnd verstehet

die schrifft
Sanct Matthes. XVIII.

UNnd Jheſus antwoꝛttet/ vnnd redet aber mal durch gleych-
niſſe zu yhn/ vnd ſpꝛach. Das hymelreych iſt gleych eynem
konig der ſeynem ſon hochtzeyt machte vnnd ſandt ſeyne
Luce. 14.knechte aus/ das ſie den geſten zur hochtzeyt rufften/ vnd ſie
wolten nicht kommen. Abermal/ ſand er andere knechte aus vnnd
ſpꝛach/ ſaget den geſten/ Sihe/ meyn maltzeyt hab ich bereyt/ meyn
ochſzen vñ meyn maſtfich iſt geſchlacht/ vñ alles bereytt/ kompt zur
hochtzeyt. Aber ſie verachten das vnd giengen hyn/ eyner auff ſeynen
acker/ der ander tzu ſeyner hantierunge/ ettlich aber griffen ſeyne
knechte/ honeten ſie vnd todten ſie. Da das der konig hoꝛet/ ward er
tzoꝛnig/ vnd ſchickt aus ſeyn here/ vnd bꝛacht diſze moꝛder vmb/ vñ
tzund yhre ſtadt an.

Do ſpꝛach er zu ſeynen knechten/ die hochtzeyt iſt tzwar bereytt/
aber die geſte warens nitt werd/ darumb gehet hyn auff die ſtraſ-
ſen/ vnd ladet zur hochtzeyt wen yhꝛ findet. Vnd die knecht giengen
aus auff die ſtraſſen/ vnnd bꝛachten tzu ſamen wen ſie funden/ boſe
vnd gute/ vnd die tiſche wurden alle voll. Da gieng der konig hyn-
eyn die geſt zu beſehenn/ vnnd ſahe alda eynen menſchen/ der hatte
keyn hochtzeytlich kleyt an/(hochtzeyt kleyd)
iſt der glawbe denn
dis Euangelion
verwirfft die wer-
ck heyligen/ vnnd
nympt an die gleu-
bigen.
vnnd ſpꝛach tzu yhm/ freundt/ wie biſtu
hiereyn komen/ vnnd haſt doch keyn hochtzeytlich kleyd an? Er
aber verſtummet/ do ſpꝛach der konig zu ſeynen dienern/ bindet yhm
hend vnd fueſz/ vnd werfft yhn ynn das euſzerſte finſternis/ da wirt
ſeyn heulen vnd zeenklappen. Denn viell ſind beruffen/ aber wenig
ſind auſzerwelet.

Marci 12
Luce. 20
Da giengen die phariſeer hyn/ vnd hielten eynen radt/ wie ſie yn
beſtrickten ynn ſeyner rede/ vñ ſandten zu yhm yhꝛe iunger/ ſampt He-
rodis diener/ vñ ſpꝛachen. Meyſter/ wyr wiſſen/ das du warhafftig
biſt/ vñ leriſt den weg gottis recht/ vñ du fragiſt nach niemant/ denn
du achtiſt nit das anſehen der menſchen/ darumb ſage vns/ was dun-
ckt dich? iſts recht/ das man dem keyſer tzinſz gebe odder nicht? Da
nu Jheſus marckt yhꝛe ſchalckeyt/ ſprach er/ yhr heuchler/ was ver-
ſucht yhꝛ mich? Weyſet myr die zinſzemuntz/ vnnd ſie reychten yhm
dar eynen pfennig/ vnnd er ſpꝛach zu yhn/ wes iſt das bild/ vnnd die
vbirſchꝛifft? Sie ſpꝛachẽ zu yhm/ des keyſers. Da ſpꝛach er zu yhn/ ſo
gebt dem keyſer/ was des keyſers iſt/ vnd gotte/ was gotis iſt. Da ſie
das hoꝛeten/ nam ſie es wunder/ vñ lieſſen yhn/ vñ giengen daruon.

Marci. 12
Luce. 20
An dem ſelbigen tage/ tratten tzu yhm die Sadduceer/ die da
halten es ſey keyn aufferſtehen/ vnd fragten yhn/ vñ ſpꝛachen. Mey-
ſter/ Moſes hat geſagt/ ſo eyner ſtirbt/ vnd hat nit kinder/ ſo ſol der
bꝛuder ſeyn weyb freyen/ vnnd ſeynem bꝛuder eyn ſamen erwecken.
Deutero.
25.
Nu ſind bey vns geweſen ſieben bꝛuder/ der erſt freyet/ vnd ſtarb/ vñ
die weyl er nicht ſamen hatte/ lies er das weyb ſeynem bꝛuder/ deſ-
ſelben gleychẽ der ander/ vñ der dꝛitte/ bis an den ſiebenden/ zu letzt
nach allen ſtarb auch das weyb. Nu ynn der aufferſtehung/ wilchs
weyb wirtt ſie ſeyn vnter den ſieben? ſie haben ſie yhe alle gehabt?
Jheſus aber antwoꝛtet vnnd ſpꝛach tzu yhn/ yhꝛ yrret vnnd verſtehet

die ſchꝛifft
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div xml:id="Mt" n="1">
        <div xml:id="Mt.22" n="2">
          <pb facs="#f0049" n="[43]"/>
          <fw place="top" type="header">Sanct Matthes. XVIII.</fw><lb/>
          <p><note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Matthäus22,1">Matthäus 22,1</ref></note><hi rendition="#in">U</hi>Nnd Jhe&#x017F;us antwo&#xA75B;ttet/ vnnd redet aber mal durch <choice><orig>gleych</orig><reg>gleych-</reg></choice><lb/>
ni&#x017F;&#x017F;e zu yhn/ vnd &#x017F;p&#xA75B;ach. <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Matthäus22,2">Matthäus 22,2</ref></note>Das hymelreych i&#x017F;t gleych eynem<lb/>
konig der &#x017F;eynem &#x017F;on hochtzeyt machte <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Matthäus22,3">Matthäus 22,3</ref></note>vnnd &#x017F;andt &#x017F;eyne<lb/><note place="left">Luce. 14.</note>knechte aus/ das &#x017F;ie den ge&#x017F;ten zur hochtzeyt rufften/ vnd &#x017F;ie<lb/>
wolten nicht kommen. <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Matthäus22,4">Matthäus 22,4</ref></note>Abermal/ &#x017F;and er andere knechte aus vnnd<lb/>
&#x017F;p&#xA75B;ach/ &#x017F;aget den ge&#x017F;ten/ Sihe/ meyn maltzeyt hab ich bereyt/ meyn<lb/>
och&#x017F;zen vn&#x0303; meyn ma&#x017F;tfich i&#x017F;t ge&#x017F;chlacht/ vn&#x0303; alles bereytt/ kompt zur<lb/>
hochtzeyt. <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Matthäus22,5">Matthäus 22,5</ref></note>Aber &#x017F;ie verachten das vnd giengen hyn/ eyner auff &#x017F;eynen<lb/>
acker/ der ander tzu &#x017F;eyner hantierunge/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Matthäus22,6">Matthäus 22,6</ref></note>ettlich aber griffen &#x017F;eyne<lb/>
knechte/ honeten &#x017F;ie vnd todten &#x017F;ie. <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Matthäus22,7">Matthäus 22,7</ref></note>Da das der konig ho&#xA75B;et/ ward er<lb/>
tzo&#xA75B;nig/ vnd &#x017F;chickt aus &#x017F;eyn here/ vnd b&#xA75B;acht di&#x017F;ze mo&#xA75B;der vmb/ vn&#x0303;<lb/>
tzund yhre &#x017F;tadt an.</p><lb/>
          <p><note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Matthäus22,8">Matthäus 22,8</ref></note>Do &#x017F;p&#xA75B;ach er zu &#x017F;eynen knechten/ die hochtzeyt i&#x017F;t tzwar bereytt/<lb/>
aber die ge&#x017F;te warens nitt werd/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Matthäus22,9">Matthäus 22,9</ref></note>darumb gehet hyn auff die &#x017F;tra&#x017F;-<lb/>
&#x017F;en/ vnd ladet zur hochtzeyt wen yh&#xA75B; findet. <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Matthäus22,10">Matthäus 22,10</ref></note>Vnd die knecht giengen<lb/>
aus auff die &#x017F;tra&#x017F;&#x017F;en/ vnnd b&#xA75B;achten tzu &#x017F;amen wen &#x017F;ie funden/ bo&#x017F;e<lb/>
vnd gute/ vnd die ti&#x017F;che wurden alle voll. <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Matthäus22,11">Matthäus 22,11</ref></note>Da gieng der konig hyn-<lb/>
eyn die ge&#x017F;t zu be&#x017F;ehenn/ vnnd &#x017F;ahe alda eynen men&#x017F;chen/ der hatte<lb/>
keyn hochtzeytlich kleyt an/<note resp="#Luther" place="right">(hochtzeyt kleyd)<lb/>
i&#x017F;t <choice><abbr>d&#x0315;</abbr><expan>der</expan></choice> glawbe denn<lb/>
dis Euangelion<lb/>
verwirfft die <choice><orig>wer</orig><reg>wer-</reg></choice><lb/>
ck heyligen/ vnnd<lb/>
nympt an die <choice><orig>gleu</orig><reg>gleu-</reg></choice><lb/>
bigen.</note> <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Matthäus22,12">Matthäus 22,12</ref></note>vnnd &#x017F;p&#xA75B;ach tzu yhm/ freundt/ wie bi&#x017F;tu<lb/>
hiereyn komen/ vnnd ha&#x017F;t doch keyn hochtzeytlich kleyd an? Er<lb/>
aber ver&#x017F;tummet/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Matthäus22,13">Matthäus 22,13</ref></note>do &#x017F;p&#xA75B;ach der konig zu &#x017F;eynen dienern/ bindet yhm<lb/>
hend vnd fue&#x017F;z/ vnd werfft yhn ynn das eu&#x017F;zer&#x017F;te fin&#x017F;ternis/ da wirt<lb/>
&#x017F;eyn heulen vnd zeenklappen. <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Matthäus22,14">Matthäus 22,14</ref></note>Denn viell &#x017F;ind beruffen/ aber wenig<lb/>
&#x017F;ind au&#x017F;zerwelet.</p><lb/>
          <p><note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Matthäus22,15">Matthäus 22,15</ref></note><note place="left">Marci 12<lb/>
Luce. 20</note>Da giengen die phari&#x017F;eer hyn/ vnd hielten eynen radt/ wie &#x017F;ie yn<lb/>
be&#x017F;trickten ynn &#x017F;eyner rede/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Matthäus22,16">Matthäus 22,16</ref></note>vn&#x0303; &#x017F;andten zu yhm yh&#xA75B;e iunger/ &#x017F;ampt <choice><orig>He</orig><reg>He-</reg></choice><lb/>
rodis diener/ vn&#x0303; &#x017F;p&#xA75B;achen. Mey&#x017F;ter/ wyr wi&#x017F;&#x017F;en/ das du warhafftig<lb/>
bi&#x017F;t/ vn&#x0303; leri&#x017F;t den weg gottis recht/ vn&#x0303; du fragi&#x017F;t nach niemant/ denn<lb/>
du achti&#x017F;t nit das an&#x017F;ehen der men&#x017F;chen/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Matthäus22,17">Matthäus 22,17</ref></note>darumb &#x017F;age vns/ was <choice><orig>dun</orig><reg>dun-</reg></choice><lb/>
ckt dich? i&#x017F;ts recht/ das man dem key&#x017F;er tzin&#x017F;z gebe odder nicht? <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Matthäus22,18">Matthäus 22,18</ref></note>Da<lb/>
nu Jhe&#x017F;us marckt yh&#xA75B;e &#x017F;chalckeyt/ &#x017F;prach er/ yhr heuchler/ was ver-<lb/>
&#x017F;ucht yh&#xA75B; mich? <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Matthäus22,19">Matthäus 22,19</ref></note>Wey&#x017F;et myr die zin&#x017F;zemuntz/ vnnd &#x017F;ie reychten yhm<lb/>
dar eynen pfennig/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Matthäus22,20">Matthäus 22,20</ref></note>vnnd er &#x017F;p&#xA75B;ach zu yhn/ wes i&#x017F;t das bild/ vnnd die<lb/>
vbir&#x017F;ch&#xA75B;ifft? <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Matthäus22,21">Matthäus 22,21</ref></note>Sie &#x017F;p&#xA75B;ache&#x0303; zu yhm/ des key&#x017F;ers. Da &#x017F;p&#xA75B;ach er zu yhn/ &#x017F;o<lb/>
gebt dem key&#x017F;er/ was des key&#x017F;ers i&#x017F;t/ vnd gotte/ was gotis i&#x017F;t. <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Matthäus22,22">Matthäus 22,22</ref></note>Da &#x017F;ie<lb/>
das ho&#xA75B;eten/ nam &#x017F;ie es wunder/ vn&#x0303; lie&#x017F;&#x017F;en yhn/ vn&#x0303; giengen daruon.</p><lb/>
          <p><note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Matthäus22,23">Matthäus 22,23</ref></note><note place="left">Marci. 12<lb/>
Luce. 20</note>An dem &#x017F;elbigen tage/ tratten tzu yhm die Sadduceer/ die da<lb/>
halten es &#x017F;ey keyn auffer&#x017F;tehen/ vnd fragten yhn/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Matthäus22,24">Matthäus 22,24</ref></note>vn&#x0303; &#x017F;p&#xA75B;achen. Mey-<lb/>
&#x017F;ter/ Mo&#x017F;es hat ge&#x017F;agt/ &#x017F;o eyner &#x017F;tirbt/ vnd hat nit kinder/ &#x017F;o &#x017F;ol der<lb/>
b&#xA75B;uder &#x017F;eyn weyb freyen/ vnnd &#x017F;eynem b&#xA75B;uder eyn &#x017F;amen erwecken.<lb/><note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Matthäus22,25">Matthäus 22,25</ref></note><note place="left">Deutero.<lb/>
25.</note>Nu &#x017F;ind bey vns gewe&#x017F;en &#x017F;ieben b&#xA75B;uder/ der er&#x017F;t freyet/ vnd &#x017F;tarb/ vn&#x0303;<lb/>
die weyl er nicht &#x017F;amen hatte/ lies er das weyb &#x017F;eynem b&#xA75B;uder/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Matthäus22,26">Matthäus 22,26</ref></note>de&#x017F;-<lb/>
&#x017F;elben gleyche&#x0303; der ander/ vn&#x0303; der d&#xA75B;itte/ bis an den &#x017F;iebenden/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Matthäus22,27">Matthäus 22,27</ref></note>zu letzt<lb/>
nach allen &#x017F;tarb auch das weyb. <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Matthäus22,28">Matthäus 22,28</ref></note>Nu ynn der auffer&#x017F;tehung/ wilchs<lb/>
weyb wirtt &#x017F;ie &#x017F;eyn vnter den &#x017F;ieben? &#x017F;ie haben &#x017F;ie yhe alle gehabt?<lb/><note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Matthäus22,29">Matthäus 22,29</ref></note>Jhe&#x017F;us aber antwo&#xA75B;tet vnnd &#x017F;p&#xA75B;ach tzu yhn/ yh&#xA75B; yrret vnnd ver&#x017F;tehet  <fw type="catch" place="bottom">die &#x017F;ch&#xA75B;ifft</fw><lb/></p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[[43]/0049] Sanct Matthes. XVIII. UNnd Jheſus antwoꝛttet/ vnnd redet aber mal durch gleych niſſe zu yhn/ vnd ſpꝛach. Das hymelreych iſt gleych eynem konig der ſeynem ſon hochtzeyt machte vnnd ſandt ſeyne knechte aus/ das ſie den geſten zur hochtzeyt rufften/ vnd ſie wolten nicht kommen. Abermal/ ſand er andere knechte aus vnnd ſpꝛach/ ſaget den geſten/ Sihe/ meyn maltzeyt hab ich bereyt/ meyn ochſzen vñ meyn maſtfich iſt geſchlacht/ vñ alles bereytt/ kompt zur hochtzeyt. Aber ſie verachten das vnd giengen hyn/ eyner auff ſeynen acker/ der ander tzu ſeyner hantierunge/ ettlich aber griffen ſeyne knechte/ honeten ſie vnd todten ſie. Da das der konig hoꝛet/ ward er tzoꝛnig/ vnd ſchickt aus ſeyn here/ vnd bꝛacht diſze moꝛder vmb/ vñ tzund yhre ſtadt an. Luce. 14. Do ſpꝛach er zu ſeynen knechten/ die hochtzeyt iſt tzwar bereytt/ aber die geſte warens nitt werd/ darumb gehet hyn auff die ſtraſ- ſen/ vnd ladet zur hochtzeyt wen yhꝛ findet. Vnd die knecht giengen aus auff die ſtraſſen/ vnnd bꝛachten tzu ſamen wen ſie funden/ boſe vnd gute/ vnd die tiſche wurden alle voll. Da gieng der konig hyn- eyn die geſt zu beſehenn/ vnnd ſahe alda eynen menſchen/ der hatte keyn hochtzeytlich kleyt an/ vnnd ſpꝛach tzu yhm/ freundt/ wie biſtu hiereyn komen/ vnnd haſt doch keyn hochtzeytlich kleyd an? Er aber verſtummet/ do ſpꝛach der konig zu ſeynen dienern/ bindet yhm hend vnd fueſz/ vnd werfft yhn ynn das euſzerſte finſternis/ da wirt ſeyn heulen vnd zeenklappen. Denn viell ſind beruffen/ aber wenig ſind auſzerwelet. (hochtzeyt kleyd) iſt d̕ glawbe denn dis Euangelion verwirfft die wer ck heyligen/ vnnd nympt an die gleu bigen. Da giengen die phariſeer hyn/ vnd hielten eynen radt/ wie ſie yn beſtrickten ynn ſeyner rede/ vñ ſandten zu yhm yhꝛe iunger/ ſampt He rodis diener/ vñ ſpꝛachen. Meyſter/ wyr wiſſen/ das du warhafftig biſt/ vñ leriſt den weg gottis recht/ vñ du fragiſt nach niemant/ denn du achtiſt nit das anſehen der menſchen/ darumb ſage vns/ was dun ckt dich? iſts recht/ das man dem keyſer tzinſz gebe odder nicht? Da nu Jheſus marckt yhꝛe ſchalckeyt/ ſprach er/ yhr heuchler/ was ver- ſucht yhꝛ mich? Weyſet myr die zinſzemuntz/ vnnd ſie reychten yhm dar eynen pfennig/ vnnd er ſpꝛach zu yhn/ wes iſt das bild/ vnnd die vbirſchꝛifft? Sie ſpꝛachẽ zu yhm/ des keyſers. Da ſpꝛach er zu yhn/ ſo gebt dem keyſer/ was des keyſers iſt/ vnd gotte/ was gotis iſt. Da ſie das hoꝛeten/ nam ſie es wunder/ vñ lieſſen yhn/ vñ giengen daruon. Marci 12 Luce. 20 An dem ſelbigen tage/ tratten tzu yhm die Sadduceer/ die da halten es ſey keyn aufferſtehen/ vnd fragten yhn/ vñ ſpꝛachen. Mey- ſter/ Moſes hat geſagt/ ſo eyner ſtirbt/ vnd hat nit kinder/ ſo ſol der bꝛuder ſeyn weyb freyen/ vnnd ſeynem bꝛuder eyn ſamen erwecken. Nu ſind bey vns geweſen ſieben bꝛuder/ der erſt freyet/ vnd ſtarb/ vñ die weyl er nicht ſamen hatte/ lies er das weyb ſeynem bꝛuder/ deſ- ſelben gleychẽ der ander/ vñ der dꝛitte/ bis an den ſiebenden/ zu letzt nach allen ſtarb auch das weyb. Nu ynn der aufferſtehung/ wilchs weyb wirtt ſie ſeyn vnter den ſieben? ſie haben ſie yhe alle gehabt? Jheſus aber antwoꝛtet vnnd ſpꝛach tzu yhn/ yhꝛ yrret vnnd verſtehet die ſchꝛifft Marci. 12 Luce. 20 Deutero. 25.

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …

Wikisource: Bereitstellung der Texttranskription. (2017-03-09T12:26:56Z) Bitte beachten Sie, dass die aktuelle Transkription (und Textauszeichnung) mittlerweile nicht mehr dem Stand zum Zeitpunkt der Übernahme des Werkes in das DTA entsprechen muss.
Axel Herold: Konvertierung der Wikisource-Quelldateien in das DTA-Basisformat. (2017-03-09T12:26:56Z)
Magdalena Schulze, Benjamin Fiechter, Juliane Nau, Susanne Wind, Kay-Michael Würzner, Christian Thomas, Susanne Haaf, Frank Wiegand: Bearbeitung der digitalen Edition. (2017-10-30T12:00:00Z)



Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/luther_septembertestament_1522
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/luther_septembertestament_1522/49
Zitationshilfe: Das Newe Testament Deutzsch. [Septembertestament.] Übersetzt von Martin Luther. Wittenberg, 1522, S. [43]. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/luther_septembertestament_1522/49>, abgerufen am 16.04.2024.