Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

[Lettus, Henricus]: Der Liefländischen Chronik Andrer Theil. Halle (Saale), 1753.

Bild:
<< vorherige Seite
Bisch. Albert. zur Zeit der Regierung des Volquin.

Noch eine neue Grenzeinrichtung von diesem Legaten, in Absicht der Stadt-1227
mark, verdienet hier aufgehoben zu werden. Sie ist zwar vom 13 Merz unter-
schrieben. Doch hat sie der Papst Honorius der IIIte in einer eigenen Bulle
aufbehalten; und da die Urkunde des Legaten, so in hiesigen Archiven mit 5 Sie-
geln bekräftiget lieget, im geringsten nicht volständiger ist, ob sich gleich der
Papst darauf beziehet, so mag zur Abwechselung die päpstliche Bulle ihre Stelle
vertreten. o)

Der
nem ibidem quilibet ad suam mansionem de terra viciniori XVIII incultos et duos
cultos mansos ab omni onere obtineant expeditos. Episcopus etiam unusquisque in
Castris singulis, in sua dioecesi constitutis, si voluerit aream ad habitandum, habeat
competentem. Unicuique etiam Ecclesiae cathedrali de terra viciniori culta centum
vnci, et X mansi de inculta sine censu et decimatione ab omni prouentu libere re-
seruentur. Coloni quoque praedictorum agrorum a vectigalibus et exactionibus
quibuslibet, nec non ab expeditionis onere sint immunes. Ecclesiae vero parochiales
tam in agris quam in annona dotentur, sicut per Liuoniam ecclesiae sunt dotatae.
De peregrinis autem de voluntate praedictorum taliter ordinamus, vt, postquam ad
Dunemundam peregrinorum adplicuerint primae naues, infra decem dies liceat
praeeligere Domino Episcopo decem de voluntariis ab his peregrinis ad vsus suos
et castrorum suorum. Post decem vero dies liceat tam Praeposito quam Magistro
et Ciuibus accipere voluntarios peregrinos in obsequium in castris et operibus suis,
nec liceat hoc alicui prohibere. Si autem contigerit, vnum vel duos de praedictis
portionariis velle aliquam paganorum terram expugnare et subiicere cultui |Chri-
stiano, faciant hoc communicato consilio praedictorum trium; quod si vnus vel
duo noluerint, secundum quod poterunt ad hoc laborare, ille, vel illi soli obti-
neant, qui laborant, si terra fuerit conquisita. Datum in Riga, anno Domini
MCCXXVI. III Idus Aprilis.

Quinque Sigilla adpensa.
den entrichten, welchen Titel der Tempelherren auch der liefländische Orden bekommen. S. das Cor-
pus Juris Canon. Lib. V, Decretat. tit. 35 c. 3. Arnoldus Lubec. Hist. Slav. lib. VII, c. 9,
Pontanus l. 6, p. 317, Ziegler in notis ad Lancelotti instit. Juris Canon. l. II, t.
26, der Bul-
len Johannis XXII und Benedicti XII zugeschweigen. Sie berief sich auf die Freiheit der be-
nachbarten Preussen; Henneberg S. 282 u. f. Schütz fol. 65; weil die Kirchen stat des Zehn-
den mit andern Mitteln versehen worden. Sie führte aus der Geschichte an, daß die Geistlich-
keit viel geringere Beschwerden wider den Orden bey den Päpsten angebracht, niemals aber über
den Abbruch des Zehnden geklaget, wie denn kein einzig Erempel vorkomme, daß der Orden dem
Bischof den Zehnden entrichten müssen, auch in keinen geistlichen Stiftungen desselben gedacht
werde. Hierzu komt noch das Präjudicat der Polen, die als Glieder der catholischen Kirche, die
Vorrechte der Bischöfe am besten kanten, aber niemals eines Zehnden, weder in den Subjections-
tractaten noch weiter hin, erwehnen. Weil diese Gründe an sich erweisen, was sie sollen, so ha-
ben wir die übrigen, weil sie mehr beweisen als sie sollen, weggelassen.
o) Honorius Episcopus, Seruus Seruorum Dei, dilectis filiis Communitatis Rigensis Sa-
lutem et Apostolicam benedictionem! Ea, quae judicio vel concordia terminantur,
firma debent et illibata persistere, et ne in recidiuae contentionis scrupulum relaban-
tur, conuenit Apostolico praesidio communiri. Significastis siquidem Nobis, quod,
cum inter vos ex parte vna et venerabilem fratrem nostrum Episcopum, Praeposi-
tum et Magistrum Militiae Christi Rigensis ex altera super terminis Marchiae ciuita-
tis nostrae coram Venerabili fratre nostro Mutinensi Episcopo, Apostolicae sedis
legato, quaestio verteretur, vos et pars altera ipsius Legati vos arbitrio commisistis,
promittentes| ad inuicem, quod, quicquid super hoc ordinaretur ab ipso, ratum hinc
inde perpetuo haberetur, prout littere nostro et partis alterius sigillis munitae testan-
tur. Praedictus vero Legatus rerum, locorum et personarum qualitatibus circum-
spectis, et debita deliberatione praehabita, ordinauit, vt Marchia Ciuitatis Rigensis citra
Dunam incipiat a Rumbula in ipso angulo lapidee ripe fluminis, vbi ripa incipit altius
conscendere relicto superius prato; Et de illo angulo procedatur contra stagnum
Rodepois recta linea vsque ad pontem riuuli, qui Pitcorga
*) vulgariter nuncupatur;
de ponte vero recta linea vsque prope caput stagni ad locum, vbi dicitur Lingua,
cui adiacet stagnum ex vna parte, ac ab alia aqua, quae dicitur Skilagius, et sic citra
stag num vsque ad Dunemundensem terminum descendendo; inter praedictos autem
fines comprehendantur prata facta vel facienda, quae sunt inter pontem de Rodepois

et
*) Pitcorga heist an andern Orten die Putkeraa, davon Putkermünde herkomt.
F
Biſch. Albert. zur Zeit der Regierung des Volquin.

Noch eine neue Grenzeinrichtung von dieſem Legaten, in Abſicht der Stadt-1227
mark, verdienet hier aufgehoben zu werden. Sie iſt zwar vom 13 Merz unter-
ſchrieben. Doch hat ſie der Papſt Honorius der IIIte in einer eigenen Bulle
aufbehalten; und da die Urkunde des Legaten, ſo in hieſigen Archiven mit 5 Sie-
geln bekraͤftiget lieget, im geringſten nicht volſtaͤndiger iſt, ob ſich gleich der
Papſt darauf beziehet, ſo mag zur Abwechſelung die paͤpſtliche Bulle ihre Stelle
vertreten. o)

Der
nem ibidem quilibet ad ſuam manſionem de terra viciniori XVIII incultos et duos
cultos manſos ab omni onere obtineant expeditos. Epiſcopus etiam unusquisque in
Caſtris ſingulis, in ſua dioeceſi conſtitutis, ſi voluerit aream ad habitandum, habeat
competentem. Unicuique etiam Eccleſiae cathedrali de terra viciniori culta centum
vnci, et X manſi de inculta ſine cenſu et decimatione ab omni prouentu libere re-
ſeruentur. Coloni quoque praedictorum agrorum a vectigalibus et exactionibus
quibuslibet, nec non ab expeditionis onere ſint immunes. Eccleſiae vero parochiales
tam in agris quam in annona dotentur, ſicut per Liuoniam eccleſiae ſunt dotatae.
De peregrinis autem de voluntate praedictorum taliter ordinamus, vt, poſtquam ad
Dunemundam peregrinorum adplicuerint primae naues, infra decem dies liceat
praeeligere Domino Epiſcopo decem de voluntariis ab his peregrinis ad vſus ſuos
et caſtrorum ſuorum. Poſt decem vero dies liceat tam Praepoſito quam Magiſtro
et Ciuibus accipere voluntarios peregrinos in obſequium in caſtris et operibus ſuis,
nec liceat hoc alicui prohibere. Si autem contigerit, vnum vel duos de praedictis
portionariis velle aliquam paganorum terram expugnare et ſubiicere cultui |Chri-
ſtiano, faciant hoc communicato conſilio praedictorum trium; quod ſi vnus vel
duo noluerint, ſecundum quod poterunt ad hoc laborare, ille, vel illi ſoli obti-
neant, qui laborant, ſi terra fuerit conquiſita. Datum in Riga, anno Domini
MCCXXVI. III Idus Aprilis.

Quinque Sigilla adpenſa.
den entrichten, welchen Titel der Tempelherren auch der lieflaͤndiſche Orden bekommen. S. das Cor-
pus Juris Canon. Lib. V, Decretat. tit. 35 c. 3. Arnoldus Lubec. Hiſt. Slav. lib. VII, c. 9,
Pontanus l. 6, p. 317, Ziegler in notis ad Lancelotti inſtit. Juris Canon. l. II, t.
26, der Bul-
len Johannis XXII und Benedicti XII zugeſchweigen. Sie berief ſich auf die Freiheit der be-
nachbarten Preuſſen; Henneberg S. 282 u. f. Schütz fol. 65; weil die Kirchen ſtat des Zehn-
den mit andern Mitteln verſehen worden. Sie fuͤhrte aus der Geſchichte an, daß die Geiſtlich-
keit viel geringere Beſchwerden wider den Orden bey den Paͤpſten angebracht, niemals aber uͤber
den Abbruch des Zehnden geklaget, wie denn kein einzig Erempel vorkomme, daß der Orden dem
Biſchof den Zehnden entrichten muͤſſen, auch in keinen geiſtlichen Stiftungen deſſelben gedacht
werde. Hierzu komt noch das Praͤjudicat der Polen, die als Glieder der catholiſchen Kirche, die
Vorrechte der Biſchoͤfe am beſten kanten, aber niemals eines Zehnden, weder in den Subjections-
tractaten noch weiter hin, erwehnen. Weil dieſe Gruͤnde an ſich erweiſen, was ſie ſollen, ſo ha-
ben wir die uͤbrigen, weil ſie mehr beweiſen als ſie ſollen, weggelaſſen.
o) Honorius Epiſcopus, Seruus Seruorum Dei, dilectis filiis Communitatis Rigenſis Sa-
lutem et Apoſtolicam benedictionem! Ea, quae judicio vel concordia terminantur,
firma debent et illibata perſiſtere, et ne in recidiuae contentionis ſcrupulum relaban-
tur, conuenit Apoſtolico praeſidio communiri. Significaſtis ſiquidem Nobis, quod,
cum inter vos ex parte vna et venerabilem fratrem noſtrum Epiſcopum, Praepoſi-
tum et Magiſtrum Militiae Chriſti Rigenſis ex altera ſuper terminis Marchiae ciuita-
tis noſtrae coram Venerabili fratre noſtro Mutinenſi Epiſcopo, Apoſtolicae ſedis
legato, quaeſtio verteretur, vos et pars altera ipſius Legati vos arbitrio commiſiſtis,
promittentes| ad inuicem, quod, quicquid ſuper hoc ordinaretur ab ipſo, ratum hinc
inde perpetuo haberetur, prout littere noſtro et partis alterius ſigillis munitae teſtan-
tur. Praedictus vero Legatus rerum, locorum et perſonarum qualitatibus circum-
ſpectis, et debita deliberatione praehabita, ordinauit, vt Marchia Ciuitatis Rigenſis citra
Dunam incipiat a Rumbula in ipſo angulo lapidee ripe fluminis, vbi ripa incipit altius
conſcendere relicto ſuperius prato; Et de illo angulo procedatur contra ſtagnum
Rodepois recta linea vsque ad pontem riuuli, qui Pitcorga
*) vulgariter nuncupatur;
de ponte vero recta linea vsque prope caput ſtagni ad locum, vbi dicitur Lingua,
cui adiacet ſtagnum ex vna parte, ac ab alia aqua, quae dicitur Skilagius, et ſic citra
ſtag num vsque ad Dunemundenſem terminum deſcendendo; inter praedictos autem
fines comprehendantur prata facta vel facienda, quae ſunt inter pontem de Rodepois

et
*) Pitcorga heiſt an andern Orten die Putkeraa, davon Putkermuͤnde herkomt.
F
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <pb facs="#f0039" n="21"/>
        <fw place="top" type="header"> <hi rendition="#b">Bi&#x017F;ch. Albert. zur Zeit der Regierung des Volquin.</hi> </fw><lb/>
        <p>Noch eine neue Grenzeinrichtung von die&#x017F;em Legaten, in Ab&#x017F;icht der Stadt-<note place="right">1227</note><lb/>
mark, verdienet hier aufgehoben zu werden. Sie i&#x017F;t zwar vom 13 Merz unter-<lb/>
&#x017F;chrieben. Doch hat &#x017F;ie der Pap&#x017F;t <hi rendition="#fr">Honorius</hi> der <hi rendition="#aq">III</hi>te in einer eigenen Bulle<lb/>
aufbehalten; und da die Urkunde des Legaten, &#x017F;o in hie&#x017F;igen Archiven mit 5 Sie-<lb/>
geln bekra&#x0364;ftiget lieget, im gering&#x017F;ten nicht vol&#x017F;ta&#x0364;ndiger i&#x017F;t, ob &#x017F;ich gleich der<lb/>
Pap&#x017F;t darauf beziehet, &#x017F;o mag zur Abwech&#x017F;elung die pa&#x0364;p&#x017F;tliche Bulle ihre Stelle<lb/>
vertreten. <note xml:id="g29" next="#g30" place="foot" n="o)"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Honorius</hi> Epi&#x017F;copus, Seruus Seruorum Dei, dilectis filiis Communitatis <hi rendition="#i">Rigen&#x017F;is</hi> Sa-<lb/>
lutem et Apo&#x017F;tolicam benedictionem! Ea, quae judicio vel concordia terminantur,<lb/>
firma debent et illibata per&#x017F;i&#x017F;tere, et ne in recidiuae contentionis &#x017F;crupulum relaban-<lb/>
tur, conuenit Apo&#x017F;tolico prae&#x017F;idio communiri. Significa&#x017F;tis &#x017F;iquidem Nobis, quod,<lb/>
cum inter vos ex parte vna et venerabilem fratrem no&#x017F;trum Epi&#x017F;copum, Praepo&#x017F;i-<lb/>
tum et Magi&#x017F;trum Militiae Chri&#x017F;ti <hi rendition="#i">Rigen&#x017F;is</hi> ex altera &#x017F;uper terminis Marchiae ciuita-<lb/>
tis no&#x017F;trae coram Venerabili fratre no&#x017F;tro <hi rendition="#i">Mutinen&#x017F;i</hi> Epi&#x017F;copo, Apo&#x017F;tolicae &#x017F;edis<lb/>
legato, quae&#x017F;tio verteretur, vos et pars altera ip&#x017F;ius Legati vos arbitrio commi&#x017F;i&#x017F;tis,<lb/>
promittentes| ad inuicem, quod, quicquid &#x017F;uper hoc ordinaretur ab ip&#x017F;o, ratum hinc<lb/>
inde perpetuo haberetur, prout littere no&#x017F;tro et partis alterius &#x017F;igillis munitae te&#x017F;tan-<lb/>
tur. Praedictus vero Legatus rerum, locorum et per&#x017F;onarum qualitatibus circum-<lb/>
&#x017F;pectis, et debita deliberatione praehabita, ordinauit, vt Marchia Ciuitatis <hi rendition="#i">Rigen&#x017F;is</hi> citra<lb/>
Dunam incipiat a <hi rendition="#i">Rumbula</hi> in ip&#x017F;o angulo lapidee ripe fluminis, vbi ripa incipit altius<lb/>
con&#x017F;cendere relicto &#x017F;uperius prato; Et de illo angulo procedatur contra &#x017F;tagnum<lb/><hi rendition="#i">Rodepois</hi> recta linea vsque ad pontem riuuli, qui <hi rendition="#i">Pitcorga</hi></hi><note place="foot" n="*)"><hi rendition="#aq">Pitcorga</hi> hei&#x017F;t an andern Orten die <hi rendition="#fr">Putkeraa,</hi> davon <hi rendition="#fr">Putkermu&#x0364;nde</hi> herkomt.</note><hi rendition="#aq">vulgariter nuncupatur;<lb/>
de ponte vero recta linea vsque prope caput &#x017F;tagni ad locum, vbi dicitur <hi rendition="#i">Lingua</hi>,<lb/>
cui adiacet &#x017F;tagnum ex vna parte, ac ab alia aqua, quae dicitur <hi rendition="#i">Skilagius</hi>, et &#x017F;ic citra<lb/>
&#x017F;tag num vsque ad <hi rendition="#i">Dunemunden&#x017F;em</hi> terminum de&#x017F;cendendo; inter praedictos autem<lb/>
fines comprehendantur prata facta vel facienda, quae &#x017F;unt inter pontem de <hi rendition="#i">Rodepois</hi></hi><lb/>
<fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#aq">et</hi></fw></note></p><lb/>
        <fw place="bottom" type="catch">Der</fw><lb/>
        <note xml:id="g28" prev="#g27" place="foot" n="n)"> <hi rendition="#aq">nem ibidem quilibet ad &#x017F;uam man&#x017F;ionem de terra viciniori XVIII incultos et duos<lb/>
cultos man&#x017F;os ab omni onere obtineant expeditos. Epi&#x017F;copus etiam unusquisque in<lb/>
Ca&#x017F;tris &#x017F;ingulis, in &#x017F;ua dioece&#x017F;i con&#x017F;titutis, &#x017F;i voluerit aream ad habitandum, habeat<lb/>
competentem. Unicuique etiam Eccle&#x017F;iae cathedrali de terra viciniori culta centum<lb/>
vnci, et X man&#x017F;i de inculta &#x017F;ine cen&#x017F;u et decimatione ab omni prouentu libere re-<lb/>
&#x017F;eruentur. Coloni quoque praedictorum agrorum a vectigalibus et exactionibus<lb/>
quibuslibet, nec non ab expeditionis onere &#x017F;int immunes. Eccle&#x017F;iae vero parochiales<lb/>
tam in agris quam in annona dotentur, &#x017F;icut per <hi rendition="#i">Liuoniam</hi> eccle&#x017F;iae &#x017F;unt dotatae.<lb/>
De peregrinis autem de voluntate praedictorum taliter ordinamus, vt, po&#x017F;tquam ad<lb/><hi rendition="#i">Dunemundam</hi> peregrinorum adplicuerint primae naues, infra decem dies liceat<lb/>
praeeligere Domino Epi&#x017F;copo decem de voluntariis ab his peregrinis ad v&#x017F;us &#x017F;uos<lb/>
et ca&#x017F;trorum &#x017F;uorum. Po&#x017F;t decem vero dies liceat tam Praepo&#x017F;ito quam Magi&#x017F;tro<lb/>
et Ciuibus accipere voluntarios peregrinos in ob&#x017F;equium in ca&#x017F;tris et operibus &#x017F;uis,<lb/>
nec liceat hoc alicui prohibere. Si autem contigerit, vnum vel duos de praedictis<lb/>
portionariis velle aliquam paganorum terram expugnare et &#x017F;ubiicere cultui |Chri-<lb/>
&#x017F;tiano, faciant hoc communicato con&#x017F;ilio praedictorum trium; quod &#x017F;i vnus vel<lb/>
duo noluerint, &#x017F;ecundum quod poterunt ad hoc laborare, ille, vel illi &#x017F;oli obti-<lb/>
neant, qui laborant, &#x017F;i terra fuerit conqui&#x017F;ita. Datum in <hi rendition="#i">Riga</hi>, anno Domini<lb/>
MCCXXVI. III Idus <hi rendition="#i">Aprilis.</hi></hi><lb/> <hi rendition="#et"> <hi rendition="#aq">Quinque Sigilla adpen&#x017F;a.</hi> </hi> </note><lb/><lb/>
        <p>
          <note xml:id="f25" prev="#f24" place="foot" n="*****)">den entrichten, welchen Titel der Tempelherren auch der <hi rendition="#fr">liefla&#x0364;ndi&#x017F;che</hi> Orden bekommen. S. das <hi rendition="#aq">Cor-<lb/>
pus Juris Canon. Lib. V, Decretat. tit. 35 c. 3. <hi rendition="#i">Arnoldus Lubec.</hi> Hi&#x017F;t. <hi rendition="#i">Slav.</hi> lib. VII, c. 9,<lb/>
Pontanus l. 6, p. 317, <hi rendition="#i">Ziegler</hi> in notis ad <hi rendition="#i">Lancelotti</hi> in&#x017F;tit. Juris Canon. l. II, t.</hi> 26, der Bul-<lb/>
len <hi rendition="#fr">Johannis</hi> <hi rendition="#aq">XXII</hi> und <hi rendition="#fr">Benedicti</hi> <hi rendition="#aq">XII</hi> zuge&#x017F;chweigen. Sie berief &#x017F;ich auf die Freiheit der be-<lb/>
nachbarten <hi rendition="#fr">Preu&#x017F;&#x017F;en; Henneberg</hi> S. 282 u. f. <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Schütz</hi> fol.</hi> 65; weil die Kirchen &#x017F;tat des Zehn-<lb/>
den mit andern Mitteln ver&#x017F;ehen worden. Sie fu&#x0364;hrte aus der Ge&#x017F;chichte an, daß die Gei&#x017F;tlich-<lb/>
keit viel geringere Be&#x017F;chwerden wider den Orden bey den Pa&#x0364;p&#x017F;ten angebracht, niemals aber u&#x0364;ber<lb/>
den Abbruch des Zehnden geklaget, wie denn kein einzig Erempel vorkomme, daß der Orden dem<lb/>
Bi&#x017F;chof den Zehnden entrichten mu&#x0364;&#x017F;&#x017F;en, auch in keinen gei&#x017F;tlichen Stiftungen de&#x017F;&#x017F;elben gedacht<lb/>
werde. Hierzu komt noch das Pra&#x0364;judicat der <hi rendition="#fr">Polen,</hi> die als Glieder der catholi&#x017F;chen Kirche, die<lb/>
Vorrechte der Bi&#x017F;cho&#x0364;fe am be&#x017F;ten kanten, aber niemals eines Zehnden, weder in den Subjections-<lb/>
tractaten noch weiter hin, erwehnen. Weil die&#x017F;e Gru&#x0364;nde an &#x017F;ich erwei&#x017F;en, was &#x017F;ie &#x017F;ollen, &#x017F;o ha-<lb/>
ben wir die u&#x0364;brigen, weil &#x017F;ie mehr bewei&#x017F;en als &#x017F;ie &#x017F;ollen, weggela&#x017F;&#x017F;en.</note>
        </p><lb/>
        <fw place="bottom" type="sig">F</fw><lb/>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[21/0039] Biſch. Albert. zur Zeit der Regierung des Volquin. Noch eine neue Grenzeinrichtung von dieſem Legaten, in Abſicht der Stadt- mark, verdienet hier aufgehoben zu werden. Sie iſt zwar vom 13 Merz unter- ſchrieben. Doch hat ſie der Papſt Honorius der IIIte in einer eigenen Bulle aufbehalten; und da die Urkunde des Legaten, ſo in hieſigen Archiven mit 5 Sie- geln bekraͤftiget lieget, im geringſten nicht volſtaͤndiger iſt, ob ſich gleich der Papſt darauf beziehet, ſo mag zur Abwechſelung die paͤpſtliche Bulle ihre Stelle vertreten. o) 1227 Der n) *****) o) Honorius Epiſcopus, Seruus Seruorum Dei, dilectis filiis Communitatis Rigenſis Sa- lutem et Apoſtolicam benedictionem! Ea, quae judicio vel concordia terminantur, firma debent et illibata perſiſtere, et ne in recidiuae contentionis ſcrupulum relaban- tur, conuenit Apoſtolico praeſidio communiri. Significaſtis ſiquidem Nobis, quod, cum inter vos ex parte vna et venerabilem fratrem noſtrum Epiſcopum, Praepoſi- tum et Magiſtrum Militiae Chriſti Rigenſis ex altera ſuper terminis Marchiae ciuita- tis noſtrae coram Venerabili fratre noſtro Mutinenſi Epiſcopo, Apoſtolicae ſedis legato, quaeſtio verteretur, vos et pars altera ipſius Legati vos arbitrio commiſiſtis, promittentes| ad inuicem, quod, quicquid ſuper hoc ordinaretur ab ipſo, ratum hinc inde perpetuo haberetur, prout littere noſtro et partis alterius ſigillis munitae teſtan- tur. Praedictus vero Legatus rerum, locorum et perſonarum qualitatibus circum- ſpectis, et debita deliberatione praehabita, ordinauit, vt Marchia Ciuitatis Rigenſis citra Dunam incipiat a Rumbula in ipſo angulo lapidee ripe fluminis, vbi ripa incipit altius conſcendere relicto ſuperius prato; Et de illo angulo procedatur contra ſtagnum Rodepois recta linea vsque ad pontem riuuli, qui Pitcorga *) vulgariter nuncupatur; de ponte vero recta linea vsque prope caput ſtagni ad locum, vbi dicitur Lingua, cui adiacet ſtagnum ex vna parte, ac ab alia aqua, quae dicitur Skilagius, et ſic citra ſtag num vsque ad Dunemundenſem terminum deſcendendo; inter praedictos autem fines comprehendantur prata facta vel facienda, quae ſunt inter pontem de Rodepois et *) Pitcorga heiſt an andern Orten die Putkeraa, davon Putkermuͤnde herkomt. n) nem ibidem quilibet ad ſuam manſionem de terra viciniori XVIII incultos et duos cultos manſos ab omni onere obtineant expeditos. Epiſcopus etiam unusquisque in Caſtris ſingulis, in ſua dioeceſi conſtitutis, ſi voluerit aream ad habitandum, habeat competentem. Unicuique etiam Eccleſiae cathedrali de terra viciniori culta centum vnci, et X manſi de inculta ſine cenſu et decimatione ab omni prouentu libere re- ſeruentur. Coloni quoque praedictorum agrorum a vectigalibus et exactionibus quibuslibet, nec non ab expeditionis onere ſint immunes. Eccleſiae vero parochiales tam in agris quam in annona dotentur, ſicut per Liuoniam eccleſiae ſunt dotatae. De peregrinis autem de voluntate praedictorum taliter ordinamus, vt, poſtquam ad Dunemundam peregrinorum adplicuerint primae naues, infra decem dies liceat praeeligere Domino Epiſcopo decem de voluntariis ab his peregrinis ad vſus ſuos et caſtrorum ſuorum. Poſt decem vero dies liceat tam Praepoſito quam Magiſtro et Ciuibus accipere voluntarios peregrinos in obſequium in caſtris et operibus ſuis, nec liceat hoc alicui prohibere. Si autem contigerit, vnum vel duos de praedictis portionariis velle aliquam paganorum terram expugnare et ſubiicere cultui |Chri- ſtiano, faciant hoc communicato conſilio praedictorum trium; quod ſi vnus vel duo noluerint, ſecundum quod poterunt ad hoc laborare, ille, vel illi ſoli obti- neant, qui laborant, ſi terra fuerit conquiſita. Datum in Riga, anno Domini MCCXXVI. III Idus Aprilis. Quinque Sigilla adpenſa. *****) den entrichten, welchen Titel der Tempelherren auch der lieflaͤndiſche Orden bekommen. S. das Cor- pus Juris Canon. Lib. V, Decretat. tit. 35 c. 3. Arnoldus Lubec. Hiſt. Slav. lib. VII, c. 9, Pontanus l. 6, p. 317, Ziegler in notis ad Lancelotti inſtit. Juris Canon. l. II, t. 26, der Bul- len Johannis XXII und Benedicti XII zugeſchweigen. Sie berief ſich auf die Freiheit der be- nachbarten Preuſſen; Henneberg S. 282 u. f. Schütz fol. 65; weil die Kirchen ſtat des Zehn- den mit andern Mitteln verſehen worden. Sie fuͤhrte aus der Geſchichte an, daß die Geiſtlich- keit viel geringere Beſchwerden wider den Orden bey den Paͤpſten angebracht, niemals aber uͤber den Abbruch des Zehnden geklaget, wie denn kein einzig Erempel vorkomme, daß der Orden dem Biſchof den Zehnden entrichten muͤſſen, auch in keinen geiſtlichen Stiftungen deſſelben gedacht werde. Hierzu komt noch das Praͤjudicat der Polen, die als Glieder der catholiſchen Kirche, die Vorrechte der Biſchoͤfe am beſten kanten, aber niemals eines Zehnden, weder in den Subjections- tractaten noch weiter hin, erwehnen. Weil dieſe Gruͤnde an ſich erweiſen, was ſie ſollen, ſo ha- ben wir die uͤbrigen, weil ſie mehr beweiſen als ſie ſollen, weggelaſſen. F

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/lettus_chronik02_1753
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/lettus_chronik02_1753/39
Zitationshilfe: [Lettus, Henricus]: Der Liefländischen Chronik Andrer Theil. Halle (Saale), 1753, S. 21. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/lettus_chronik02_1753/39>, abgerufen am 28.03.2024.