Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Hauptmann, Gerhart: Der Biberpelz. Berlin, 1893.

Bild:
<< vorherige Seite
Frau Wolff. Nee, Wulkow, heute is kee Ge-
schäfte mit uns. Da geht ock ruhig a Häusel weiter,
mir hab'n uns geschind't hier iber a See ... ee Haar,
da saß mer noch fest im Eise. Mir konnten nich
vorwärts und nich rickwärts. A so was kann ma
zuletzt nich wegschenken. -- --
Wulkow. Na, hebb' ick nu etwa jroß wat davon?
Det Schiffwerken is n jezwungenes Werk! Un Paschen,
det is n schlechtet Jeschäft. Wenn Ihr all rinfallt,
denn flieg ick schon längst rin. Bei Jahre vierzig
plag ick mir nu. Wat hebb ick heute? 't Reißen hebb'
ick. Wenn ick det Morjens früh uffsteh, denn muß
ick schriegen wie'n junger Hund. Ick will mir schon
viele Jahre 'n Pelz koofen, det hebben mir alle Dokters
jerathen, weil det ick so leidenschaftlich bin. Ick hebb'
mir noch keen könn koofen, Wolffen. Bis heute
noch nich, so wah, wie ick hier steh!
Adelheid (zur Mutter). Haste von Leontinen jehört?
Wulkow. Na, will ick man sagen: sechszehn Mark!
Frau Wolff. Nee, is nich! Achtzehn! (Zu Adel-
heid).
Wat red'st' n da wieder?
Adelheid. Frau Krüger hat doch 'n Pelz jekauft,
der hat bei fünfhundert Mark jekost't. N Biberpelz.
Wulkow. 'n Biberpelz?
Frau Wolff. Wer hat'n gekooft?
Adelheid. Nu Frau Krüger doch, für Herr
Krüger zu Weihnachten.
Wulkow. Det Mächen is woll bei Krüger in
Dienst?
Frau Wolff. Nee, Wulkow, heute is kee Ge-
ſchäfte mit uns. Da geht ock ruhig a Häuſel weiter,
mir hab’n uns geſchind’t hier iber a See … ee Haar,
da ſaß mer noch feſt im Eiſe. Mir konnten nich
vorwärts und nich rickwärts. A ſo was kann ma
zuletzt nich wegſchenken. — —
Wulkow. Na, hebb’ ick nu etwa jroß wat davon?
Det Schiffwerken is n jezwungenes Werk! Un Paſchen,
det is n ſchlechtet Jeſchäft. Wenn Ihr all rinfallt,
denn flieg ick ſchon längſt rin. Bei Jahre vierzig
plag ick mir nu. Wat hebb ick heute? ’t Reißen hebb’
ick. Wenn ick det Morjens früh uffſteh, denn muß
ick ſchriegen wie’n junger Hund. Ick will mir ſchon
viele Jahre ’n Pelz koofen, det hebben mir alle Dokters
jerathen, weil det ick ſo leidenſchaftlich bin. Ick hebb’
mir noch keen könn koofen, Wolffen. Bis heute
noch nich, ſo wah, wie ick hier ſteh!
Adelheid (zur Mutter). Haſte von Leontinen jehört?
Wulkow. Na, will ick man ſagen: ſechszehn Mark!
Frau Wolff. Nee, is nich! Achtzehn! (Zu Adel-
heid).
Wat red’ſt’ n da wieder?
Adelheid. Frau Krüger hat doch ’n Pelz jekauft,
der hat bei fünfhundert Mark jekoſt’t. N Biberpelz.
Wulkow. ’n Biberpelz?
Frau Wolff. Wer hat’n gekooft?
Adelheid. Nu Frau Krüger doch, für Herr
Krüger zu Weihnachten.
Wulkow. Det Mächen is woll bei Krüger in
Dienſt?
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <pb facs="#f0026" n="20"/>
        <sp who="#WOLFF">
          <speaker><hi rendition="#g">Frau Wolff</hi>.</speaker>
          <p>Nee, Wulkow, heute is kee Ge-<lb/>
&#x017F;chäfte mit uns. Da geht ock ruhig a Häu&#x017F;el weiter,<lb/>
mir hab&#x2019;n uns ge&#x017F;chind&#x2019;t hier iber a See &#x2026; ee Haar,<lb/>
da &#x017F;aß mer noch fe&#x017F;t im Ei&#x017F;e. Mir konnten nich<lb/>
vorwärts und nich rickwärts. A &#x017F;o was kann ma<lb/>
zuletzt nich weg&#x017F;chenken. &#x2014; &#x2014;</p>
        </sp><lb/>
        <sp who="#WUL">
          <speaker><hi rendition="#g">Wulkow</hi>.</speaker>
          <p>Na, hebb&#x2019; ick nu etwa jroß wat davon?<lb/>
Det Schiffwerken is n jezwungenes Werk! Un Pa&#x017F;chen,<lb/>
det is n &#x017F;chlechtet Je&#x017F;chäft. Wenn Ihr all rinfallt,<lb/>
denn flieg ick &#x017F;chon läng&#x017F;t rin. Bei Jahre vierzig<lb/>
plag ick mir nu. Wat hebb ick heute? &#x2019;t Reißen hebb&#x2019;<lb/>
ick. Wenn ick det Morjens früh uff&#x017F;teh, denn muß<lb/>
ick &#x017F;chriegen wie&#x2019;n junger Hund. Ick will mir &#x017F;chon<lb/>
viele Jahre &#x2019;n Pelz koofen, det hebben mir alle Dokters<lb/>
jerathen, weil det ick &#x017F;o leiden&#x017F;chaftlich bin. Ick hebb&#x2019;<lb/>
mir noch keen könn koofen, Wolffen. Bis heute<lb/>
noch nich, &#x017F;o wah, wie ick hier &#x017F;teh!</p>
        </sp><lb/>
        <sp who="#ADE">
          <speaker> <hi rendition="#g">Adelheid</hi> </speaker>
          <stage>(zur Mutter).</stage>
          <p>Ha&#x017F;te von Leontinen jehört?</p>
        </sp><lb/>
        <sp who="#WUL">
          <speaker><hi rendition="#g">Wulkow</hi>.</speaker>
          <p>Na, will ick man &#x017F;agen: &#x017F;echszehn Mark!</p>
        </sp><lb/>
        <sp who="#WOLFF">
          <speaker><hi rendition="#g">Frau Wolff</hi>.</speaker>
          <p>Nee, is nich! Achtzehn!</p>
          <stage>(Zu Adel-<lb/>
heid).</stage>
          <p>Wat red&#x2019;&#x017F;t&#x2019; n da wieder?</p>
        </sp><lb/>
        <sp who="#ADE">
          <speaker><hi rendition="#g">Adelheid</hi>.</speaker>
          <p>Frau Krüger hat doch &#x2019;n Pelz jekauft,<lb/>
der hat bei fünfhundert Mark jeko&#x017F;t&#x2019;t. N Biberpelz.</p>
        </sp><lb/>
        <sp who="#WUL">
          <speaker><hi rendition="#g">Wulkow</hi>.</speaker>
          <p>&#x2019;n Biberpelz?</p>
        </sp><lb/>
        <sp who="#WOLFF">
          <speaker><hi rendition="#g">Frau Wolff</hi>.</speaker>
          <p>Wer hat&#x2019;n gekooft?</p>
        </sp><lb/>
        <sp who="#ADE">
          <speaker><hi rendition="#g">Adelheid</hi>.</speaker>
          <p>Nu Frau Krüger doch, für Herr<lb/>
Krüger zu Weihnachten.</p>
        </sp><lb/>
        <sp who="#WUL">
          <speaker><hi rendition="#g">Wulkow</hi>.</speaker>
          <p>Det Mächen is woll bei Krüger in<lb/>
Dien&#x017F;t?</p>
        </sp><lb/>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[20/0026] Frau Wolff. Nee, Wulkow, heute is kee Ge- ſchäfte mit uns. Da geht ock ruhig a Häuſel weiter, mir hab’n uns geſchind’t hier iber a See … ee Haar, da ſaß mer noch feſt im Eiſe. Mir konnten nich vorwärts und nich rickwärts. A ſo was kann ma zuletzt nich wegſchenken. — — Wulkow. Na, hebb’ ick nu etwa jroß wat davon? Det Schiffwerken is n jezwungenes Werk! Un Paſchen, det is n ſchlechtet Jeſchäft. Wenn Ihr all rinfallt, denn flieg ick ſchon längſt rin. Bei Jahre vierzig plag ick mir nu. Wat hebb ick heute? ’t Reißen hebb’ ick. Wenn ick det Morjens früh uffſteh, denn muß ick ſchriegen wie’n junger Hund. Ick will mir ſchon viele Jahre ’n Pelz koofen, det hebben mir alle Dokters jerathen, weil det ick ſo leidenſchaftlich bin. Ick hebb’ mir noch keen könn koofen, Wolffen. Bis heute noch nich, ſo wah, wie ick hier ſteh! Adelheid (zur Mutter). Haſte von Leontinen jehört? Wulkow. Na, will ick man ſagen: ſechszehn Mark! Frau Wolff. Nee, is nich! Achtzehn! (Zu Adel- heid). Wat red’ſt’ n da wieder? Adelheid. Frau Krüger hat doch ’n Pelz jekauft, der hat bei fünfhundert Mark jekoſt’t. N Biberpelz. Wulkow. ’n Biberpelz? Frau Wolff. Wer hat’n gekooft? Adelheid. Nu Frau Krüger doch, für Herr Krüger zu Weihnachten. Wulkow. Det Mächen is woll bei Krüger in Dienſt?

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/hauptmann_biberpelz_1893
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/hauptmann_biberpelz_1893/26
Zitationshilfe: Hauptmann, Gerhart: Der Biberpelz. Berlin, 1893, S. 20. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/hauptmann_biberpelz_1893/26>, abgerufen am 19.04.2024.