Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Birken, Sigmund von: Die Fried-erfreuete Teutonje. Nürnberg, 1652.

Bild:
<< vorherige Seite
ILLVSTRISSIMO, CELSISSIMO
Principi ac Domino,

Dn. FERDINANDO AL-
BERTO, Duci Brunsuicensi & Lu-
naeburgensi, Principi Juventutis.

EMbryonem Tibi sisto, Celsissime Princeps, quem
Clementia Tua fovendo poterit perficere. indig-
num quidem, qui in conspectum Tuum veniat: sed no-
lui non offerre Tibi, quae debui. Altiora quidem debu-
eram: sed a me altiora non poteras exspectare; nec ego
tam tenuia poteram exhibere, quae non maximum mo-
menti a magnitudine Tua acciperent. Patrem, quem
nactus sit, non quaeris, quum meum foetum esse, prima
prodat facies. Si ea causa Tibi displicet, alia sane non
placere non potest: Minerva enim, quamvis fortassis in-
vita, matre gaudet. Eam Tuamas, scio, & illa te. quidni
ergo & me amabis, & ea, quae ipsa mihi peperit. Patri-
am scire aves? Rus est, & quas (Virg. Ecl. 2, 60.)

habitarunt Diei quoque, Sylvae;

maxime quidem heic, ubi (Ovid. Fast. 1,10.)

saepe Tibi Pater est saepe legendus Avus.

Quum enim, hac superiori bruma, plane verna ejus ac
aestiva intervalla ad exspaciandum me invitarent, dum
comparebam, otii fuga, Musarum oves, quod ajunt,
pascere, & Parergo huic alias-perituras horas donare
constitui. tibivero, Princeps Florentissime, a primo
statim conceptu destinabatur hic foetus: ne nullum
apud posteros exstaret monumentum cultaus mei; quem
si tibi non sat antea contestatum ivero, ea injuria in-
vitus moriar. Quomodo autem mortalis manusimmor-
tale monumentum exstruxisset, nisi Heroas inscribsis-

sem
ILLVSTRISSIMO, CELSISSIMO
Principi ac Domino,

Dn. FERDINANDO AL-
BERTO, Duci Brunſuicenſi & Lu-
næburgenſi, Principi Juventutis.

EMbryonem Tibi ſiſto, Celsissime Princeps, quem
Clementia Tua fovendo poterit perficere. indig-
num quidem, qui in conſpectum Tuum veniat: ſed no-
lui non offerre Tibi, quæ debui. Altiora quidem debu-
eram: ſed à me altiora non poteras exſpectare; nec ego
tàm tenuia poteram exhibere, quæ non maximum mo-
menti à magnitudine Tua acciperent. Patrem, quem
nactus ſit, non quæris, quum meum fœtum eſſe, prima
prodat facies. Si eâ cauſa Tibi diſplicet, aliâ ſane non
placere non poteſt: Minerva enim, quamvis fortaſſis in-
vitâ, matre gaudet. Eam Tuamas, ſcio, & illa te. quidni
ergò & me amabis, & ea, quæ ipſa mihi peperit. Patri-
am ſcire aves? Rus eſt, & quas (Virg. Ecl. 2, 60.)

habitârunt Diî quoque, Sylvæ;

maximè quidem hîc, ubi (Ovid. Faſt. 1,10.)

ſæpè Tibi Pater eſt ſæpè legendus Avus.

Quum enim, hâc ſuperiori bruma, planè verna ejus ac
æſtiva intervalla ad exſpaciandum me invitarent, dum
comparebam, otii fugâ, Muſarum oves, quod ajunt,
paſcere, & Parergo huic aliàs-perituras horas donare
conſtitui. tibiverò, Princeps Florentissime, à primo
ſtatim conceptu deſtinabatur hic fœtus: ne nullum
apud poſteros exſtaret monumentum cultûs mei; quem
ſi tibi non ſat antea conteſtatum ivero, eâ injuriâ in-
vitus moriar. Quomodo autem mortalis manusimmor-
tale monumentum exſtruxiſſet, niſi Heroas inſcribſiſ-

ſem
<TEI>
  <text>
    <front>
      <pb facs="#f0014"/>
      <div n="1">
        <head> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">ILLVSTRISSIMO, CELSISSIMO<lb/>
Principi ac Domino,</hi><lb/><hi rendition="#k">Dn.</hi> FERDINANDO AL-<lb/>
BERTO, Duci Brun&#x017F;uicen&#x017F;i &amp; Lu-<lb/>
næburgen&#x017F;i, Principi Juventutis.</hi> </head><lb/>
        <p> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#in">E</hi>Mbryonem Tibi &#x017F;i&#x017F;to, <hi rendition="#k">Celsissime Princeps,</hi> quem<lb/>
Clementia Tua fovendo poterit perficere. indig-<lb/>
num quidem, qui in con&#x017F;pectum Tuum veniat<hi rendition="#i">:</hi> &#x017F;ed no-<lb/>
lui non offerre Tibi, quæ debui. Altiora quidem debu-<lb/>
eram<hi rendition="#i">:</hi> &#x017F;ed à me altiora non poteras ex&#x017F;pectare<hi rendition="#i">;</hi> nec ego<lb/>
tàm tenuia poteram exhibere, quæ non maximum mo-<lb/>
menti à magnitudine Tua acciperent. Patrem, quem<lb/>
nactus &#x017F;it, non quæris, quum meum f&#x0153;tum e&#x017F;&#x017F;e, prima<lb/>
prodat facies. Si eâ cau&#x017F;a Tibi di&#x017F;plicet, aliâ &#x017F;ane non<lb/>
placere non pote&#x017F;t: Minerva enim, quamvis forta&#x017F;&#x017F;is in-<lb/>
vitâ, matre gaudet. Eam Tuamas, &#x017F;cio, &amp; illa <hi rendition="#k">t</hi>e. quidni<lb/>
ergò &amp; me amabis, &amp; ea, quæ ip&#x017F;a mihi peperit. Patri-<lb/>
am &#x017F;cire aves? Rus e&#x017F;t, &amp; quas (Virg. Ecl. 2, 60.)</hi> </p><lb/>
        <lg type="poem">
          <l> <hi rendition="#i"> <hi rendition="#aq">habitârunt Diî quoque, Sylvæ;</hi> </hi> </l>
        </lg><lb/>
        <p> <hi rendition="#aq">maximè quidem hîc, ubi <hi rendition="#i">(</hi>Ovid. Fa&#x017F;t. 1,10.<hi rendition="#i">)</hi></hi> </p><lb/>
        <lg type="poem">
          <l> <hi rendition="#i"> <hi rendition="#aq">&#x017F;æpè Tibi Pater e&#x017F;t &#x017F;æpè legendus Avus.</hi> </hi> </l>
        </lg><lb/>
        <p> <hi rendition="#aq">Quum enim, hâc &#x017F;uperiori bruma, planè verna ejus ac<lb/>
æ&#x017F;tiva intervalla ad ex&#x017F;paciandum me invitarent, dum<lb/>
comparebam, otii fugâ, Mu&#x017F;arum oves, quod ajunt,<lb/>
pa&#x017F;cere, &amp; Parergo huic aliàs-perituras horas donare<lb/>
con&#x017F;titui. <hi rendition="#k">t</hi>ibiverò, <hi rendition="#k">Princeps Florentissime,</hi> à primo<lb/>
&#x017F;tatim conceptu de&#x017F;tinabatur hic f&#x0153;tus: ne nullum<lb/>
apud po&#x017F;teros ex&#x017F;taret monumentum cultûs mei; quem<lb/>
&#x017F;i <hi rendition="#k">t</hi>ibi non &#x017F;at antea conte&#x017F;tatum ivero, eâ injuriâ in-<lb/>
vitus moriar. Quomodo autem mortalis manusimmor-<lb/>
tale monumentum ex&#x017F;truxi&#x017F;&#x017F;et, ni&#x017F;i Heroas in&#x017F;crib&#x017F;i&#x017F;-</hi><lb/>
          <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#aq">&#x017F;em</hi> </fw><lb/>
        </p>
      </div>
    </front>
  </text>
</TEI>
[0014] ILLVSTRISSIMO, CELSISSIMO Principi ac Domino, Dn. FERDINANDO AL- BERTO, Duci Brunſuicenſi & Lu- næburgenſi, Principi Juventutis. EMbryonem Tibi ſiſto, Celsissime Princeps, quem Clementia Tua fovendo poterit perficere. indig- num quidem, qui in conſpectum Tuum veniat: ſed no- lui non offerre Tibi, quæ debui. Altiora quidem debu- eram: ſed à me altiora non poteras exſpectare; nec ego tàm tenuia poteram exhibere, quæ non maximum mo- menti à magnitudine Tua acciperent. Patrem, quem nactus ſit, non quæris, quum meum fœtum eſſe, prima prodat facies. Si eâ cauſa Tibi diſplicet, aliâ ſane non placere non poteſt: Minerva enim, quamvis fortaſſis in- vitâ, matre gaudet. Eam Tuamas, ſcio, & illa te. quidni ergò & me amabis, & ea, quæ ipſa mihi peperit. Patri- am ſcire aves? Rus eſt, & quas (Virg. Ecl. 2, 60.) habitârunt Diî quoque, Sylvæ; maximè quidem hîc, ubi (Ovid. Faſt. 1,10.) ſæpè Tibi Pater eſt ſæpè legendus Avus. Quum enim, hâc ſuperiori bruma, planè verna ejus ac æſtiva intervalla ad exſpaciandum me invitarent, dum comparebam, otii fugâ, Muſarum oves, quod ajunt, paſcere, & Parergo huic aliàs-perituras horas donare conſtitui. tibiverò, Princeps Florentissime, à primo ſtatim conceptu deſtinabatur hic fœtus: ne nullum apud poſteros exſtaret monumentum cultûs mei; quem ſi tibi non ſat antea conteſtatum ivero, eâ injuriâ in- vitus moriar. Quomodo autem mortalis manusimmor- tale monumentum exſtruxiſſet, niſi Heroas inſcribſiſ- ſem

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/birken_friedensvergleich_1652
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/birken_friedensvergleich_1652/14
Zitationshilfe: Birken, Sigmund von: Die Fried-erfreuete Teutonje. Nürnberg, 1652, S. . In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/birken_friedensvergleich_1652/14>, abgerufen am 29.03.2024.