Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Martens, Eduard von: Die preussische Expedition nach Ost-Asien. Nach amtlichen Quellen. Zoologischer Teil. Zweiter Band. Berlin, 1867.

Bild:
<< vorherige Seite
Japanische Helix-Arten.

Helix setocincta A. Adams mscr. in Cuming's Sammlung.

Nabel etwas enger; Kante schwächer; im Uebrigen sehr nahe
der vorigen.

Insel Awasima.

Helix trochula A. Adams mscr.

Tsus'sima, mir unbekannt.

Gruppe Aegista Albers.

Helix Friedeliana M. Taf. 14., Fig. 10.

Monatsberichte der kgl. Akademie der Wissenschaften zu Berlin. 1864. S. 523.

Testa late et profunde umbilicata, conoideo-depressa, oblique
leviter striata, olivaceo-brunnea, concolor; spira prominula, conoidea,
anfr. 51/2, vix convexiusculi, ultimus subtus paulo magis convexus,
peripheria initio subangulatus, dein plane rotundatus, antice des-
cendens, apertura valde obliqua, subovata, peristoma leviter in-
crassatum, breviter expansum, album, marginibus conniventibus.

Diam. maj. 18, min. 15, alt. 10; apert. long. 8, lat. 8 Mill.

In der Umgebung von Nangasaki von mir und Dr. Friedel
gesammelt. Verwandt mit H. chinensis Phil. und H. circulus Pfr.
von den Liukiu-Inseln, der Nabel viel weiter als bei der letzteren,
nicht ganz so weit als bei der ersteren, welche überdies grösser
ist und 8 Windungen zählt.

Gruppe Fruticicola Held.

Helix similaris Fer. var. Stimpsoni.

H. Stimpsoni Pfr. Proc. z. s. 1854; mon. IV. p. 290; Reeve conch. ic. fig. 1370
(zu gross).

H. genulabris v. Martens Mal. Blätter VII. 1860. S. 33.

Testa angustissime umbilicata, conoideo-subglobosa, tenuis,
grossiuscule striatula, nitidula, griseoflavescens, plerumque concolor,
rarius rufo-unifasciata; spira brevis, conoidea, anfr. 41/2, convexius-
culi, ultimus obtuse angulatus, basi tumidus, ad aperturam aut non
aut paululum descendens; apertura vix obliqua, lunato-semicircularis;
peristoma breviter expansum, tenue, album, marginibus distantibus,
supero rectiusculo, brevi, columellari valde arcuato, sinuatim re-
cedente.

Diam. maj. 15, min. 12, alt. 10; apert. long. = lat. 81/2 Mill.
131/2, " 101/2, " 9; " " = " 8 "

2*
Japanische Helix-Arten.

Helix setocincta A. Adams mscr. in Cuming’s Sammlung.

Nabel etwas enger; Kante schwächer; im Uebrigen sehr nahe
der vorigen.

Insel Awasima.

Helix trochula A. Adams mscr.

Tsus’sima, mir unbekannt.

Gruppe Aegista Albers.

Helix Friedeliana M. Taf. 14., Fig. 10.

Monatsberichte der kgl. Akademie der Wissenschaften zu Berlin. 1864. S. 523.

Testa late et profunde umbilicata, conoideo-depressa, oblique
leviter striata, olivaceo-brunnea, concolor; spira prominula, conoidea,
anfr. 5½, vix convexiusculi, ultimus subtus paulo magis convexus,
peripheria initio subangulatus, dein plane rotundatus, antice des-
cendens, apertura valde obliqua, subovata, peristoma leviter in-
crassatum, breviter expansum, album, marginibus conniventibus.

Diam. maj. 18, min. 15, alt. 10; apert. long. 8, lat. 8 Mill.

In der Umgebung von Nangasaki von mir und Dr. Friedel
gesammelt. Verwandt mit H. chinensis Phil. und H. circulus Pfr.
von den Liukiu-Inseln, der Nabel viel weiter als bei der letzteren,
nicht ganz so weit als bei der ersteren, welche überdies grösser
ist und 8 Windungen zählt.

Gruppe Fruticicola Held.

Helix similaris Fer. var. Stimpsoni.

H. Stimpsoni Pfr. Proc. z. s. 1854; mon. IV. p. 290; Reeve conch. ic. fig. 1370
(zu gross).

H. genulabris v. Martens Mal. Blätter VII. 1860. S. 33.

Testa angustissime umbilicata, conoideo-subglobosa, tenuis,
grossiuscule striatula, nitidula, griseoflavescens, plerumque concolor,
rarius rufo-unifasciata; spira brevis, conoidea, anfr. 4½, convexius-
culi, ultimus obtuse angulatus, basi tumidus, ad aperturam aut non
aut paululum descendens; apertura vix obliqua, lunato-semicircularis;
peristoma breviter expansum, tenue, album, marginibus distantibus,
supero rectiusculo, brevi, columellari valde arcuato, sinuatim re-
cedente.

Diam. maj. 15, min. 12, alt. 10; apert. long. = lat. 8½ Mill.
13½, » 10½, » 9; » » = » 8 »

2*
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <div n="3">
            <div n="4">
              <div n="5">
                <pb facs="#f0039" n="19"/>
                <fw place="top" type="header">Japanische Helix-Arten.</fw><lb/>
                <p>Helix setocincta A. Adams mscr. in Cuming&#x2019;s Sammlung.</p><lb/>
                <p>Nabel etwas enger; Kante schwächer; im Uebrigen sehr nahe<lb/>
der vorigen.</p><lb/>
                <p>Insel Awasima.</p><lb/>
                <p>Helix trochula A. Adams mscr.</p><lb/>
                <p>Tsus&#x2019;sima, mir unbekannt.</p>
              </div><lb/>
              <div n="5">
                <head>Gruppe <hi rendition="#g">Aegista</hi> Albers.</head><lb/>
                <p><hi rendition="#i">Helix Friedeliana M</hi>. Taf. 14., Fig. 10.</p><lb/>
                <p> <hi rendition="#et">Monatsberichte der kgl. Akademie der Wissenschaften zu Berlin. 1864. S. 523.</hi> </p><lb/>
                <p>Testa late et profunde umbilicata, conoideo-depressa, oblique<lb/>
leviter striata, olivaceo-brunnea, concolor; spira prominula, conoidea,<lb/>
anfr. 5½, vix convexiusculi, ultimus subtus paulo magis convexus,<lb/>
peripheria initio subangulatus, dein plane rotundatus, antice des-<lb/>
cendens, apertura valde obliqua, subovata, peristoma leviter in-<lb/>
crassatum, breviter expansum, album, marginibus conniventibus.</p><lb/>
                <p>Diam. maj. 18, min. 15, alt. 10; apert. long. 8, lat. 8 Mill.</p><lb/>
                <p>In der Umgebung von <hi rendition="#i">Nangasaki</hi> von mir und Dr. Friedel<lb/>
gesammelt. Verwandt mit H. chinensis Phil. und H. circulus Pfr.<lb/>
von den Liukiu-Inseln, der Nabel viel weiter als bei der letzteren,<lb/>
nicht ganz so weit als bei der ersteren, welche überdies grösser<lb/>
ist und 8 Windungen zählt.</p>
              </div><lb/>
              <div n="5">
                <head>Gruppe <hi rendition="#g">Fruticicola</hi> Held.</head><lb/>
                <p><hi rendition="#i">Helix similaris Fer. var. Stimpsoni</hi>.</p><lb/>
                <p> <hi rendition="#et">H. Stimpsoni Pfr. Proc. z. s. 1854; mon. IV. p. 290; Reeve conch. ic. fig. 1370<lb/>
(zu gross).</hi> </p><lb/>
                <p> <hi rendition="#et">H. genulabris v. Martens Mal. Blätter VII. 1860. S. 33.</hi> </p><lb/>
                <p>Testa angustissime umbilicata, conoideo-subglobosa, tenuis,<lb/>
grossiuscule striatula, nitidula, griseoflavescens, plerumque concolor,<lb/>
rarius rufo-unifasciata; spira brevis, conoidea, anfr. 4½, convexius-<lb/>
culi, ultimus obtuse angulatus, basi tumidus, ad aperturam aut non<lb/>
aut paululum descendens; apertura vix obliqua, lunato-semicircularis;<lb/>
peristoma breviter expansum, tenue, album, marginibus distantibus,<lb/>
supero rectiusculo, brevi, columellari valde arcuato, sinuatim re-<lb/>
cedente.</p><lb/>
                <list>
                  <item>Diam. maj. 15, min. 12, alt. 10; apert. long. = lat. 8½ Mill.</item><lb/>
                  <item>13½, » 10½, » 9; » » = » 8 »</item>
                </list><lb/>
                <fw place="bottom" type="sig">2*</fw><lb/>
              </div>
            </div>
          </div>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[19/0039] Japanische Helix-Arten. Helix setocincta A. Adams mscr. in Cuming’s Sammlung. Nabel etwas enger; Kante schwächer; im Uebrigen sehr nahe der vorigen. Insel Awasima. Helix trochula A. Adams mscr. Tsus’sima, mir unbekannt. Gruppe Aegista Albers. Helix Friedeliana M. Taf. 14., Fig. 10. Monatsberichte der kgl. Akademie der Wissenschaften zu Berlin. 1864. S. 523. Testa late et profunde umbilicata, conoideo-depressa, oblique leviter striata, olivaceo-brunnea, concolor; spira prominula, conoidea, anfr. 5½, vix convexiusculi, ultimus subtus paulo magis convexus, peripheria initio subangulatus, dein plane rotundatus, antice des- cendens, apertura valde obliqua, subovata, peristoma leviter in- crassatum, breviter expansum, album, marginibus conniventibus. Diam. maj. 18, min. 15, alt. 10; apert. long. 8, lat. 8 Mill. In der Umgebung von Nangasaki von mir und Dr. Friedel gesammelt. Verwandt mit H. chinensis Phil. und H. circulus Pfr. von den Liukiu-Inseln, der Nabel viel weiter als bei der letzteren, nicht ganz so weit als bei der ersteren, welche überdies grösser ist und 8 Windungen zählt. Gruppe Fruticicola Held. Helix similaris Fer. var. Stimpsoni. H. Stimpsoni Pfr. Proc. z. s. 1854; mon. IV. p. 290; Reeve conch. ic. fig. 1370 (zu gross). H. genulabris v. Martens Mal. Blätter VII. 1860. S. 33. Testa angustissime umbilicata, conoideo-subglobosa, tenuis, grossiuscule striatula, nitidula, griseoflavescens, plerumque concolor, rarius rufo-unifasciata; spira brevis, conoidea, anfr. 4½, convexius- culi, ultimus obtuse angulatus, basi tumidus, ad aperturam aut non aut paululum descendens; apertura vix obliqua, lunato-semicircularis; peristoma breviter expansum, tenue, album, marginibus distantibus, supero rectiusculo, brevi, columellari valde arcuato, sinuatim re- cedente. Diam. maj. 15, min. 12, alt. 10; apert. long. = lat. 8½ Mill. 13½, » 10½, » 9; » » = » 8 » 2*

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/berg_ostasienzoologie02_1867
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/berg_ostasienzoologie02_1867/39
Zitationshilfe: Martens, Eduard von: Die preussische Expedition nach Ost-Asien. Nach amtlichen Quellen. Zoologischer Teil. Zweiter Band. Berlin, 1867, S. 19. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/berg_ostasienzoologie02_1867/39>, abgerufen am 29.03.2024.