Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Martens, Eduard von: Die preussische Expedition nach Ost-Asien. Nach amtlichen Quellen. Zoologischer Teil. Zweiter Band. Berlin, 1867.

Bild:
<< vorherige Seite
Diplommatinaceen des Archipels.
Diplommatina Bens.

Ohne Columellarfalte; Deckel wie oben, tief in die Schale
eingesenkt.

Gruppe Diancta m.

Vorletzte Windung mit einer Einschnürung.

Diplommatina constricta m. Taf. 4., Fig. 15.

Monatsberichte d. Akad., Berl. 1864, Febr. S. 119; Pfr. mon. pneum. suppl. II. p. 11.

Testa sinistrorsa, ovata, vix rimata, tenuis, costulis distantibus
tenuibus parum obliquis sculpta, griseo-cornea; anfr. 7, convexi,
sutura profunda discreti, superiores 4 spiram conoideam regularem
apice acutam formantes, antepenultimus valde inflatus, penultimus
aliquanto angustior dorso strictura alba insignis, ultimus valde
descendens, rotundatus, amplitudine inter penultimum et antepen-
ultimum intermedius haud ascendens; apertura fere verticalis, cir-
cularis; peristoma pallide flavum, duplex, externum late reflexum,
interruptum, marginibus callo sat tenui junctis.

Long. 5, diam. in anfr. antepenult. 21/2, maj. 21/2, in penult. 1,
penult. 11/2; apert. incluso perist. 3, excl. 1 1/3 Mill.

Insel Ternate an bewaldeten Abhängen.

Die auffallende allgemeine Verengung schon der vorletzten
Windung und ihre circumscripte Einschnürung zeichnet diese Art
vor allen Beschreibungen aus, die mir zu Gesicht gekommen.

Paxillus Adams.

Eine breite horizontale Falte an der Columelle. Deckel noch
nicht bekannt.

Eine Columellarfalte kommt sonst bei den Cyclostomaceen
nicht vor, und man könnte, da bis jetzt die Schale allein bekannt
ist, deshalb auch daran denken, diese Gattung zu den Heliceen,
etwa neben Achatinella, zu stellen. Doch spricht die Verengung
der letzten Windung für nähere Verwandtschaft mit Diplommatina.

Paxillus rubicundus m. Taf. 4., Fig. 17.

Monatsberichte d. Akad., Berl. 1864, Febr. S. 119; Pfr. mon. pneum. suppl. II. p. 13.

Testa sinistrorsa, ovato-conica, imperforata, subtiliter oblique
striatula, sericeo-nitens, aurantiorubescens, apice laetius rubra; spira
conica, acuta; anfr. 8, paululum convexi, sutura mediocri disjuncti,
regulariter accrescentes usque ad penultimum; ultimus hoc paulum

Diplommatinaceen des Archipels.
Diplommatina Bens.

Ohne Columellarfalte; Deckel wie oben, tief in die Schale
eingesenkt.

Gruppe Diancta m.

Vorletzte Windung mit einer Einschnürung.

Diplommatina constricta m. Taf. 4., Fig. 15.

Monatsberichte d. Akad., Berl. 1864, Febr. S. 119; Pfr. mon. pneum. suppl. II. p. 11.

Testa sinistrorsa, ovata, vix rimata, tenuis, costulis distantibus
tenuibus parum obliquis sculpta, griseo-cornea; anfr. 7, convexi,
sutura profunda discreti, superiores 4 spiram conoideam regularem
apice acutam formantes, antepenultimus valde inflatus, penultimus
aliquanto angustior dorso strictura alba insignis, ultimus valde
descendens, rotundatus, amplitudine inter penultimum et antepen-
ultimum intermedius haud ascendens; apertura fere verticalis, cir-
cularis; peristoma pallide flavum, duplex, externum late reflexum,
interruptum, marginibus callo sat tenui junctis.

Long. 5, diam. in anfr. antepenult. 2½, maj. 2½, in penult. 1,
penult. 1½; apert. incluso perist. 3, excl. 1⅓ Mill.

Insel Ternate an bewaldeten Abhängen.

Die auffallende allgemeine Verengung schon der vorletzten
Windung und ihre circumscripte Einschnürung zeichnet diese Art
vor allen Beschreibungen aus, die mir zu Gesicht gekommen.

Paxillus Adams.

Eine breite horizontale Falte an der Columelle. Deckel noch
nicht bekannt.

Eine Columellarfalte kommt sonst bei den Cyclostomaceen
nicht vor, und man könnte, da bis jetzt die Schale allein bekannt
ist, deshalb auch daran denken, diese Gattung zu den Heliceen,
etwa neben Achatinella, zu stellen. Doch spricht die Verengung
der letzten Windung für nähere Verwandtschaft mit Diplommatina.

Paxillus rubicundus m. Taf. 4., Fig. 17.

Monatsberichte d. Akad., Berl. 1864, Febr. S. 119; Pfr. mon. pneum. suppl. II. p. 13.

Testa sinistrorsa, ovato-conica, imperforata, subtiliter oblique
striatula, sericeo-nitens, aurantiorubescens, apice laetius rubra; spira
conica, acuta; anfr. 8, paululum convexi, sutura mediocri disjuncti,
regulariter accrescentes usque ad penultimum; ultimus hoc paulum

<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <div n="3">
            <div n="4">
              <pb facs="#f0184" n="164"/>
              <fw place="top" type="header">Diplommatinaceen des Archipels.</fw><lb/>
              <div n="5">
                <head><hi rendition="#g">Diplommatina</hi> Bens.</head><lb/>
                <p>Ohne Columellarfalte; Deckel wie oben, tief in die Schale<lb/>
eingesenkt.</p><lb/>
                <div n="6">
                  <head>Gruppe <hi rendition="#g">Diancta</hi> m.</head><lb/>
                  <p>Vorletzte Windung mit einer Einschnürung.</p><lb/>
                  <p><hi rendition="#i">Diplommatina constricta m.</hi> Taf. 4., Fig. 15.</p><lb/>
                  <p> <hi rendition="#et">Monatsberichte d. Akad., Berl. 1864, Febr. S. 119; Pfr. mon. pneum. suppl. II. p. 11.</hi> </p><lb/>
                  <p>Testa sinistrorsa, ovata, vix rimata, tenuis, costulis distantibus<lb/>
tenuibus parum obliquis sculpta, griseo-cornea; anfr. 7, convexi,<lb/>
sutura profunda discreti, superiores 4 spiram conoideam regularem<lb/>
apice acutam formantes, antepenultimus valde inflatus, penultimus<lb/>
aliquanto angustior dorso strictura alba insignis, ultimus valde<lb/>
descendens, rotundatus, amplitudine inter penultimum et antepen-<lb/>
ultimum intermedius haud ascendens; apertura fere verticalis, cir-<lb/>
cularis; peristoma pallide flavum, duplex, externum late reflexum,<lb/>
interruptum, marginibus callo sat tenui junctis.</p><lb/>
                  <p>Long. 5, diam. in anfr. antepenult. 2½, maj. 2½, in penult. 1,<lb/>
penult. 1½; apert. incluso perist. 3, excl. 1&#x2153; Mill.</p><lb/>
                  <p>Insel <hi rendition="#i">Ternate</hi> an bewaldeten Abhängen.</p><lb/>
                  <p>Die auffallende allgemeine Verengung schon der vorletzten<lb/>
Windung und ihre circumscripte Einschnürung zeichnet diese Art<lb/>
vor allen Beschreibungen aus, die mir zu Gesicht gekommen.</p>
                </div>
              </div><lb/>
              <div n="5">
                <head><hi rendition="#g">Paxillus</hi> Adams.</head><lb/>
                <p>Eine breite horizontale Falte an der Columelle. Deckel noch<lb/>
nicht bekannt.</p><lb/>
                <p>Eine Columellarfalte kommt sonst bei den Cyclostomaceen<lb/>
nicht vor, und man könnte, da bis jetzt die Schale allein bekannt<lb/>
ist, deshalb auch daran denken, diese Gattung zu den Heliceen,<lb/>
etwa neben Achatinella, zu stellen. Doch spricht die Verengung<lb/>
der letzten Windung für nähere Verwandtschaft mit Diplommatina.</p><lb/>
                <p><hi rendition="#i">Paxillus rubicundus m.</hi> Taf. 4., Fig. 17.</p><lb/>
                <p> <hi rendition="#et">Monatsberichte d. Akad., Berl. 1864, Febr. S. 119; Pfr. mon. pneum. suppl. II. p. 13.</hi> </p><lb/>
                <p>Testa sinistrorsa, ovato-conica, imperforata, subtiliter oblique<lb/>
striatula, sericeo-nitens, aurantiorubescens, apice laetius rubra; spira<lb/>
conica, acuta; anfr. 8, paululum convexi, sutura mediocri disjuncti,<lb/>
regulariter accrescentes usque ad penultimum; ultimus hoc paulum<lb/></p>
              </div>
            </div>
          </div>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[164/0184] Diplommatinaceen des Archipels. Diplommatina Bens. Ohne Columellarfalte; Deckel wie oben, tief in die Schale eingesenkt. Gruppe Diancta m. Vorletzte Windung mit einer Einschnürung. Diplommatina constricta m. Taf. 4., Fig. 15. Monatsberichte d. Akad., Berl. 1864, Febr. S. 119; Pfr. mon. pneum. suppl. II. p. 11. Testa sinistrorsa, ovata, vix rimata, tenuis, costulis distantibus tenuibus parum obliquis sculpta, griseo-cornea; anfr. 7, convexi, sutura profunda discreti, superiores 4 spiram conoideam regularem apice acutam formantes, antepenultimus valde inflatus, penultimus aliquanto angustior dorso strictura alba insignis, ultimus valde descendens, rotundatus, amplitudine inter penultimum et antepen- ultimum intermedius haud ascendens; apertura fere verticalis, cir- cularis; peristoma pallide flavum, duplex, externum late reflexum, interruptum, marginibus callo sat tenui junctis. Long. 5, diam. in anfr. antepenult. 2½, maj. 2½, in penult. 1, penult. 1½; apert. incluso perist. 3, excl. 1⅓ Mill. Insel Ternate an bewaldeten Abhängen. Die auffallende allgemeine Verengung schon der vorletzten Windung und ihre circumscripte Einschnürung zeichnet diese Art vor allen Beschreibungen aus, die mir zu Gesicht gekommen. Paxillus Adams. Eine breite horizontale Falte an der Columelle. Deckel noch nicht bekannt. Eine Columellarfalte kommt sonst bei den Cyclostomaceen nicht vor, und man könnte, da bis jetzt die Schale allein bekannt ist, deshalb auch daran denken, diese Gattung zu den Heliceen, etwa neben Achatinella, zu stellen. Doch spricht die Verengung der letzten Windung für nähere Verwandtschaft mit Diplommatina. Paxillus rubicundus m. Taf. 4., Fig. 17. Monatsberichte d. Akad., Berl. 1864, Febr. S. 119; Pfr. mon. pneum. suppl. II. p. 13. Testa sinistrorsa, ovato-conica, imperforata, subtiliter oblique striatula, sericeo-nitens, aurantiorubescens, apice laetius rubra; spira conica, acuta; anfr. 8, paululum convexi, sutura mediocri disjuncti, regulariter accrescentes usque ad penultimum; ultimus hoc paulum

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/berg_ostasienzoologie02_1867
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/berg_ostasienzoologie02_1867/184
Zitationshilfe: Martens, Eduard von: Die preussische Expedition nach Ost-Asien. Nach amtlichen Quellen. Zoologischer Teil. Zweiter Band. Berlin, 1867, S. 164. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/berg_ostasienzoologie02_1867/184>, abgerufen am 29.03.2024.