Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Behrens, Georg Henning: Hercynia Curiosa, oder Curiöser Hartz-Wald. Nordhausen, 1703.

Bild:
<< vorherige Seite
von curieusen Hölen an und auf dem Hartz.
Imposuit tumulum domitosque hac mole repressis
Jupiter atque irae voluit monumenta relinqui
Et dextrae, genus invisum qua vindice stravit
Ac stygii sontes barathro demisit averni;
Aut Deus, ut terras stagnis demersit aquarum,
Terras faedatas culpis orbemque malignum,
Dejiciente truci scopulosa cacumina fluctu,
Disruptae rupes huc confluxere sub undis,
Et mare, quae passim stagnans animantia fudit,
Decrescens invexit easque hac condidit alvo
Relliquias. Si quid reliquum sermone pedestri
Dicet id Historicus, cujus pendebit ab ore,
Ac petet a scriptis dignum chartisque relatu.
Cognoscendi avidus nova miraque raraque Lector.
DN. FüRERI CARMEN ELEGIACUM
de
Miraculis Antri Baumannici.
FRonte rudes versus non dedignare serena
Clare Vir, & Musis annuere ause meis
Si cui Tartaricus fama nondum obtigit agnus,
Gallicaque arboreus, trans freta, faetus anas;
Quis putet abstrusa miracula montis in alvo,
Qualia liberior vix videt orbis, ali?
Ossea Baumanni produxit saxa barathrum,
Saxa Stagirites quae neget esse Sophus;
Saxa, fides Caci quibus allatrantibus antrum
Dempta perit; latebrae seu, Polypheme, tuae.
Bubula credideris, vel dempta cadaveri equino,
Ne loquar humanis effigiata modis.
Vertebras, scapulas, craniorum fragmina, costas,
Maxillas, dentes, articulosque pedum.
Cornuaque insolitae nostro sub sole figurae,
(Naturae mirum est usque adeo ingenium!)
Deuca-
E
von curieuſen Hoͤlen an und auf dem Hartz.
Impoſuit tumulum domitosque hâc mole repreſſis
Jupiter atque iræ voluit monumenta relinqui
Et dextræ, genus inviſum quâ vindice ſtravit
Ac ſtygii ſontes barathro demiſit averni;
Aut Deus, ut terras ſtagnis demerſit aquarum,
Terras fædatas culpis orbemque malignum,
Dejiciente truci ſcopuloſa cacumina fluctu,
Disruptæ rupes huc confluxére ſub undis,
Et mare, quæ paſſim ſtagnans animantia fudit,
Decreſcens invexit easque hac condidit alvo
Relliquias. Si quid reliquum ſermone pedeſtri
Dicet id Hiſtoricus, cujus pendebit ab ore,
Ac petet à ſcriptis dignum chartisque relatu.
Cognoſcendi avidus nova miraque raraque Lector.
DN. FüRERI CARMEN ELEGIACUM
de
Miraculis Antri Baumannici.
FRonte rudes verſus non dedignare ſerenâ
Clare Vir, & Muſis annuere auſe meis
Si cui Tartaricus famâ nondum obtigit agnus,
Gallicaque arboreus, trans freta, fætus anas;
Quis putet abſtrusâ miracula montis in alvo,
Qualia liberior vix videt orbis, ali?
Oſſea Baumanni produxit ſaxa barathrum,
Saxa Stagirites quæ neget eſſe Sophus;
Saxa, fides Caci quibus allatrantibus antrum
Dempta perit; latebræ ſeu, Polypheme, tuæ.
Bubula credideris, vel dempta cadaveri equino,
Ne loquar humanis effigiata modis.
Vertebras, ſcapulas, craniorum fragmina, coſtas,
Maxillas, dentes, articulosque pedum.
Cornuaque inſolitæ noſtro ſub ſole figuræ,
(Naturæ mirum eſt usque adeò ingenium!)
Deuca-
E
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <pb facs="#f0045" n="33"/>
          <fw place="top" type="header"> <hi rendition="#b">von</hi> <hi rendition="#aq">curieu&#x017F;</hi> <hi rendition="#b">en Ho&#x0364;len an und auf dem Hartz.</hi> </fw><lb/>
          <lg type="poem">
            <l> <hi rendition="#aq">Impo&#x017F;uit tumulum domitosque hâc mole repre&#x017F;&#x017F;is</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Jupiter atque iræ voluit monumenta relinqui</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Et dextræ, genus invi&#x017F;um quâ vindice &#x017F;travit</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Ac &#x017F;tygii &#x017F;ontes barathro demi&#x017F;it averni;</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Aut Deus, ut terras &#x017F;tagnis demer&#x017F;it aquarum,</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Terras fædatas culpis orbemque malignum,</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Dejiciente truci &#x017F;copulo&#x017F;a cacumina fluctu,</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Disruptæ rupes huc confluxére &#x017F;ub undis,</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Et mare, quæ pa&#x017F;&#x017F;im &#x017F;tagnans animantia fudit,</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Decre&#x017F;cens invexit easque hac condidit alvo</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Relliquias. Si quid reliquum &#x017F;ermone pede&#x017F;tri</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Dicet id Hi&#x017F;toricus, cujus pendebit ab ore,</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Ac petet à &#x017F;criptis dignum chartisque relatu.</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Cogno&#x017F;cendi avidus nova miraque raraque Lector.</hi> </l>
          </lg><lb/>
          <lg type="poem">
            <head> <hi rendition="#aq">DN. FüRERI CARMEN ELEGIACUM<lb/>
de<lb/>
Miraculis Antri Baumannici.</hi> </head><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#in">F</hi>Ronte rudes ver&#x017F;us non dedignare &#x017F;erenâ</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Clare Vir, &amp; Mu&#x017F;is annuere au&#x017F;e meis</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Si cui Tartaricus famâ nondum obtigit agnus,</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#in">Gallicaque arboreus, trans freta, fætus anas;</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Quis putet ab&#x017F;trusâ miracula montis in alvo,</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Qualia liberior vix videt orbis, ali?</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">O&#x017F;&#x017F;ea Baumanni produxit &#x017F;axa barathrum,</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Saxa Stagirites quæ neget e&#x017F;&#x017F;e Sophus;</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Saxa, fides Caci quibus allatrantibus antrum</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Dempta perit; latebræ &#x017F;eu, Polypheme, tuæ.</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Bubula credideris, vel dempta cadaveri equino,</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Ne loquar humanis effigiata modis.</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Vertebras, &#x017F;capulas, craniorum fragmina, co&#x017F;tas,</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Maxillas, dentes, articulosque pedum.</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Cornuaque in&#x017F;olitæ no&#x017F;tro &#x017F;ub &#x017F;ole figuræ,</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">(Naturæ mirum e&#x017F;t usque adeò ingenium!)</hi> </l>
          </lg><lb/>
          <fw place="bottom" type="sig">E</fw>
          <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#aq">Deuca-</hi> </fw><lb/>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[33/0045] von curieuſen Hoͤlen an und auf dem Hartz. Impoſuit tumulum domitosque hâc mole repreſſis Jupiter atque iræ voluit monumenta relinqui Et dextræ, genus inviſum quâ vindice ſtravit Ac ſtygii ſontes barathro demiſit averni; Aut Deus, ut terras ſtagnis demerſit aquarum, Terras fædatas culpis orbemque malignum, Dejiciente truci ſcopuloſa cacumina fluctu, Disruptæ rupes huc confluxére ſub undis, Et mare, quæ paſſim ſtagnans animantia fudit, Decreſcens invexit easque hac condidit alvo Relliquias. Si quid reliquum ſermone pedeſtri Dicet id Hiſtoricus, cujus pendebit ab ore, Ac petet à ſcriptis dignum chartisque relatu. Cognoſcendi avidus nova miraque raraque Lector. DN. FüRERI CARMEN ELEGIACUM de Miraculis Antri Baumannici. FRonte rudes verſus non dedignare ſerenâ Clare Vir, & Muſis annuere auſe meis Si cui Tartaricus famâ nondum obtigit agnus, Gallicaque arboreus, trans freta, fætus anas; Quis putet abſtrusâ miracula montis in alvo, Qualia liberior vix videt orbis, ali? Oſſea Baumanni produxit ſaxa barathrum, Saxa Stagirites quæ neget eſſe Sophus; Saxa, fides Caci quibus allatrantibus antrum Dempta perit; latebræ ſeu, Polypheme, tuæ. Bubula credideris, vel dempta cadaveri equino, Ne loquar humanis effigiata modis. Vertebras, ſcapulas, craniorum fragmina, coſtas, Maxillas, dentes, articulosque pedum. Cornuaque inſolitæ noſtro ſub ſole figuræ, (Naturæ mirum eſt usque adeò ingenium!) Deuca- E

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/behrens_hercynia_1703
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/behrens_hercynia_1703/45
Zitationshilfe: Behrens, Georg Henning: Hercynia Curiosa, oder Curiöser Hartz-Wald. Nordhausen, 1703, S. 33. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/behrens_hercynia_1703/45>, abgerufen am 23.04.2024.