Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Rolle, Jacob: Parentatio gratiarum actoria. Breslau, 1635.

Bild:
<< vorherige Seite

ad proprietatem, nec ad satietatem, sed ad legem
conceßum: id bona fide creditori restituendum.
Quod si volens & lubens facis, animo exultans cum
Hiobo, praegloriosis simo illo Cruc
igero, exclamabis:
Dominus dedit, Dominus abstulit: sit nomen
ejus benedictum. Ille malum est nomen, qui
appellanti creditori convicium facit, & aegrefert
suo usui precario, nec definite creditam pecuniam
ab se repeti.

At dices, levius eßet malum, nisi unica foret
filia, speratus senii baculus. Esto: sed solatio hoc
tibi sit, quod mature mortua, multis malis futuris,
morbis aliis vitae molestiis erepta: quae omnia &
illi & tibi superstiti metuenda fuissent. Ac
quo magis unica fuit, co magis ipsi optime velis:
cui melius prospectum non est, quam quod seculi cor-
ruptelis & fortunae tempestatibus exempta, in sinu
Abrahami inter consortia Angelorum beate ac-
quiescat. Quemadmodum obseßi conjuges &
liberos suos in tuta loca trausferunt, ne extremis
angustiis eorum mollicie & lamentis infringantur:
sic providus ille Supremus Parens Filiam tuam
venturis seculi deterioris malis subduxit, ne sib[unleserliches Material - 1 Zeichen fehlt]ipsi
superstes infeliciter periret. Plurima ingenia
procul a bonae frugis spe, quam prima aetate osten-
derant, deflexere. Quanquam talia de illa bonae

indolis
C

ad proprietatem, nec ad ſatietatem, ſed ad legem
conceßum: id bonâ fide creditori reſtituendum.
Quod ſi volens & lubens facis, animo exultans cum
Hiobo, præglorioſis ſimo illo Cruc
igero, exclamabis:
Dominus dedit, Dominus abſtulit: ſit nomen
ejus benedictum. Ille malum est nomen, qui
appellanti creditori convicium facit, & ægrèfert
ſuo uſui precariò, nec definitè creditam pecuniam
ab ſe repeti.

At dices, levius eßet malum, niſi unica foret
filia, ſperatus ſenii baculus. Eſto: ſed ſolatio hoc
tibi ſit, quòd maturè mortua, multis malis futuris,
morbis aliisꝙ́ vitæ moleſtiis erepta: quæ omnia &
illi & tibi ſuperſtiti metuenda fuisſent. Ac
quò magis unica fuit, cò magis ipſi optimè velis:
cui melius proſpectum non est, quàm quod ſeculi cor-
ruptelis & fortunæ tempeſtatibus exempta, in ſinu
Abrahami inter conſortia Angelorum beatè ac-
quieſcat. Quemadmodum obſeßi conjuges &
liberos ſuos in tuta loca trausferunt, ne extremis
anguſtiis eorum mollicie & lamentis infringantur:
ſic providus ille Supremus Parens Filiam tuam
venturis ſeculi deterioris malis ſubduxit, ne ſib[unleserliches Material – 1 Zeichen fehlt]ipſi
ſuperſtes infeliciter periret. Plurima ingenia
procul à bonæ frugis ſpe, quam primâ ætate oſten-
derant, deflexére. Quanquam talia de illa bonæ

indolis
C
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div type="fsOtherPublication" n="1">
        <p>
          <pb facs="#f0017" n="[17]"/> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">ad proprietatem, nec ad &#x017F;atietatem, &#x017F;ed ad legem<lb/>
conceßum: id bonâ fide creditori re&#x017F;tituendum.<lb/>
Quod &#x017F;i volens &amp; lubens facis, animo exultans cum<lb/>
Hiobo, præglorio&#x017F;is &#x017F;imo illo Cruc</hi>i<hi rendition="#i">gero, exclamabis:</hi><lb/>
Dominus dedit, Dominus ab&#x017F;tulit<hi rendition="#i">:</hi> &#x017F;it nomen<lb/>
ejus benedictum. <hi rendition="#i">Ille malum est nomen, qui<lb/>
appellanti creditori convicium facit, &amp; ægrèfert<lb/>
&#x017F;uo u&#x017F;ui precariò, nec definitè creditam pecuniam<lb/>
ab &#x017F;e repeti.</hi></hi> </p><lb/>
        <p> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">At dices, levius eßet malum, ni&#x017F;i unica foret<lb/>
filia, &#x017F;peratus &#x017F;enii baculus. E&#x017F;to: &#x017F;ed &#x017F;olatio hoc<lb/>
tibi &#x017F;it, quòd maturè mortua, multis malis futuris,<lb/>
morbis aliis&#xA759;&#x0301; vitæ mole&#x017F;tiis erepta: quæ omnia &amp;<lb/>
illi &amp; tibi &#x017F;uper&#x017F;titi metuenda fuis&#x017F;ent. Ac<lb/>
quò magis unica fuit, cò magis ip&#x017F;i optimè velis:<lb/>
cui melius pro&#x017F;pectum non est, quàm quod &#x017F;eculi cor-<lb/>
ruptelis &amp; fortunæ tempe&#x017F;tatibus exempta, in &#x017F;inu<lb/>
Abrahami inter con&#x017F;ortia Angelorum beatè ac-<lb/>
quie&#x017F;cat. Quemadmodum ob&#x017F;eßi conjuges &amp;<lb/>
liberos &#x017F;uos in tuta loca trausferunt, ne extremis<lb/>
angu&#x017F;tiis eorum mollicie &amp; lamentis infringantur:<lb/>
&#x017F;ic providus ille Supremus Parens Filiam tuam<lb/>
venturis &#x017F;eculi deterioris malis &#x017F;ubduxit, ne &#x017F;ib<gap reason="illegible" unit="chars" quantity="1"/>ip&#x017F;i<lb/>
&#x017F;uper&#x017F;tes infeliciter periret. Plurima ingenia<lb/>
procul à bonæ frugis &#x017F;pe, quam primâ ætate o&#x017F;ten-<lb/>
derant, deflexére. Quanquam talia de illa bonæ</hi> </hi><lb/>
          <fw type="sig" place="bottom"> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">C</hi> </hi> </fw>
          <fw type="catch" place="bottom"> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">indolis</hi> </hi> </fw><lb/>
        </p>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[[17]/0017] ad proprietatem, nec ad ſatietatem, ſed ad legem conceßum: id bonâ fide creditori reſtituendum. Quod ſi volens & lubens facis, animo exultans cum Hiobo, præglorioſis ſimo illo Crucigero, exclamabis: Dominus dedit, Dominus abſtulit: ſit nomen ejus benedictum. Ille malum est nomen, qui appellanti creditori convicium facit, & ægrèfert ſuo uſui precariò, nec definitè creditam pecuniam ab ſe repeti. At dices, levius eßet malum, niſi unica foret filia, ſperatus ſenii baculus. Eſto: ſed ſolatio hoc tibi ſit, quòd maturè mortua, multis malis futuris, morbis aliisꝙ́ vitæ moleſtiis erepta: quæ omnia & illi & tibi ſuperſtiti metuenda fuisſent. Ac quò magis unica fuit, cò magis ipſi optimè velis: cui melius proſpectum non est, quàm quod ſeculi cor- ruptelis & fortunæ tempeſtatibus exempta, in ſinu Abrahami inter conſortia Angelorum beatè ac- quieſcat. Quemadmodum obſeßi conjuges & liberos ſuos in tuta loca trausferunt, ne extremis anguſtiis eorum mollicie & lamentis infringantur: ſic providus ille Supremus Parens Filiam tuam venturis ſeculi deterioris malis ſubduxit, ne ſib_ipſi ſuperſtes infeliciter periret. Plurima ingenia procul à bonæ frugis ſpe, quam primâ ætate oſten- derant, deflexére. Quanquam talia de illa bonæ indolis C

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/508214
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/508214/17
Zitationshilfe: Rolle, Jacob: Parentatio gratiarum actoria. Breslau, 1635, S. [17]. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/508214/17>, abgerufen am 19.04.2024.